Αίγινα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Αίγινα είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί του Αργοσαρωνικού κόλπου. Είχε πληθυσμό 13.552 κατοίκων στην απογραφή του 2001, από τους οποίους 7.783 κατοικούσαν στην πόλη της Αίγινας και οι υπόλοιποι στους οικισμούς Βαθέος, Κυψέλης, Μεσαγρού, Πέρδικας. Πολύ γνωστή παραλία του νησιού είναι η Αγία Μαρίνα. Όπως και όλα τα νησιά του Αργοσαρωνικού είναι ιδιαίτερα δημοφιλής προορισμός για τους Αθηναίους, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα. Εχει σημαντικά αξιοθέατα όπως ο ναός της Αφαίας, η Παλαιοχώρα (ο "νησιωτικός" Μυστράς), τα υπολείμματα του ναού του Ελλανίου Διός, ο προϊστορικός/ιστορικός οικισμός της Κολώνας και το Αρχαιολογικό Μουσείο. Λόγω της γειτνίασής της με την Αθήνα έχει εξελιχθεί στο "θαλάσσιο" προάστειό της με αυξημένη οικοδόμηση εξοχικών κατοικιών.

[Επεξεργασία] Ιστορία

Η Αίγινα, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ήταν αποικία της Επιδαύρου, στην οποία ήταν αρχικά υποτελής. Η θέση της ανάμεσα σε Αττική και Πελοπόννησο την είχε καταστήσει εμπορικό κέντρο από πιό παλιά και οι πρώτοι κάτοικοί της πιστεύεται ότι είχαν έλθει από την Μικρά Ασία. Σε ανασκαφές που έχουν γίνει, έχουν βρεθεί Μινωικά κεραμικά του 2000 π.Χ. περίπου. Επίσης έχουν βρεθεί κοσμήματα από χρυσό που ανήκουν στη ύστερη περίοδο της Μυκηναικής τέχνης, τα οποία οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Μυκηναικός πολιτισμός διατηρήθηκε στο νησί για μερικές γενιές μετά τη Δωρική κατάκτηση του Άργους και της Λακεδαίμωνας. Η επικράτηση των Δωριέων στο νησι δεν πρέπει να έγινε προ του 9ου αι.π.Χ.

Ένα από τα αρχαιώτερα ιστορικά δεδομένα είναι η συμμετοχή της Αίγινας στην Συμμαχία της Καλαυρίας μαζί με τις: Αθήνα, Βοιωτικό Ορχομενό, Τροιζήνα, Ερμιώνη, Ναυπλία και Πρασίη, με σκοπό την πάταξη της ακμάζουσας πειρατείας στο Αιγαίο, λόγω της παρακμής των Μυκηναίων.

Συμπεραίνεται λοιπόν, ότι η ναυτική δύναμη του νησιού ήταν σημαντική και πριν την Δωρική εποχή. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι στην Αίγινα κόπηκαν τα πρώτα νομίσματα επί ευρωπαικού εδάφους, 30-40 χρόνια μετά την επινόηση του νομίσματος από τους Λύδους το 700 π.Χ. Το γεγονός ότι τα αιγινήτικα νομίσματα, μέτρα και σταθμά ήταν ένα από τα δύο συστήματα μέτρησης σε ευρεία χρήση του Ελληνικού κόσμου, είναι αρκετό για να αποδειχθεί η εμπορική σημασία του νησιού.

Κατά τη διάρκεια του Ληλάντιου πολέμου (περίπου 650 π.Χ.) η Αίγινα φαίνεται να παίρνει το μέρος της Ερέτριας, έτσι εξηγήται η σύγγρουση με τη Σάμο, ένα ηγετικό μέλος της αντίπαλης συμμαχίας με βάση την Χαλκίδα.

Τον 6ο αι. η Αίγινα είναι μέτοχος στον εμπορικό σταθμό της Ναυκράτιδος.