Motî:sorlever
Èn årtike di Wikipedia.
sorlever (codjowaedje)
I. [v.c.]
1. bén lever å hôt. So les trinte-deus mestîs, so mes signeurs bordjoes Ki d' leu sonk ont atchté disk' å pus ptit d' leus droets; Gråce a zels, dji sorleve ene bele et nobe banire K' il ont covrou d' ene glwere ki ewaere l' etrindjir ( . Defrecheux]]). Djel poirtéve dins mes bresses come èn efant, såf k' a tchaeke ascoxheye dj' aveu l' idêye di sorlever l' monde (L. Hendschel). F. soulever, rehausser, élever.
2. efoufyî. Çou k' ele rissinteut po si ome esteut bén lon di çou ki l' aveut sorlevé davance, cwand c' est k' ele si catchive po waitî passer l' fi då tchestea, ki s' cour si toctéve moirt et ki ses djambes tronnént (J.P. Dumont). F. exciter, enflammer, embraser.
II. si sorlever [v.pr.] si revinter.
Etimolodjeye : viebe lever, betchete sor-
| sorlevé, sorlevêye [o.f.n.] onk (ene) foirt efoufyî (efoufieye), todi presse a sketer l' barake. Ene inocinne k' esteut si bén sorlevêye et axhårêye k' elle inméve ostant no fé magnî del salåde al petrole et del tåte å poeve (Arthur Masson). F. excité, exalté.
| sorlevaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "sorlever" et "si sorlever". li sorlevaedjes pås djîsses . Loukîz a : elevaedje, bardouxha. F. rehaussement, soulèvement, rebellion.
