Motî:schoice
Èn årtike di Wikipedia.
schoice u eschoice [f.n.] pelete k' i gn a ådfoû do bodje des åbes, et ki tchereye les seuves. F. écorce. >> molén a schoices: a) molén ki cbroyive les schoices di tchinne, po ndè fé do tan. b) (imådjreçmint) berdelåd. Disfondowes: hwèce, hwace, hywèce, chwèce, chwace, chwache, s(u)cwace, s(u)cwâce, s(ë)cônrce, (e)scôce, (i)scôrce, (e)scoûrce, s(i)cwace / (e)scwace. Etimolodjeye: latén scortum (pea).
 schoice: Bråmint des åbes k' i gn a, (vochal: li tchinne), leu schoice si pout discoler åjheymint d' leu bwès. (poirtrait del Musêye del Veye Walone, di Lidje, divins: Ene Båke so les bwès d' l' Årdene) |
 schoice: schoice di tchinne-lidje, emonslêyes po vinde. (poirtrait saetchî pa L. Mahin). |
Parintêye:
