Motî:schate
Èn årtike di Wikipedia.
schate / eschate
I. [f.n.] boird. F. bord, limite. >> a schate: trop djusse. Dj' end a a schate mi conte. Loukîz a : a l' ascrepe, a schipe. F. à peine, à la limite. >> pezer a l' eschate: pezer trop djusse. C' est a l' schate pezé. >> a schate di: tot å boird di. Loukîz a : aschate. F. extrème bord, extrème limite. >> esse a schate del måhonteusté: dire, fé ene sacwè ki pôreut esse veyowe come måhonteuse pa ene sakî k' on n' sî atind nén Franwal: ahåyant po: friser l' indécence.
II. [addj., todi padvant]
1. stroet, nén lådje. I m' a fwait èn abit k' est trop schate. F. étriqué.
2. tene, nén spès. I Côpe ses pîces di pwin trop schates. F. mince. >> dji so schate e l' tene: dji n' a waire di cwårs; djeu d' mot inte tene 1 et tene 2. F. fauché.
3. avou waire di tere, et les rotches tot près, tot djåzant d' on tchamp. Ciste eschate tere la ni leye rén vni d' accion. F. superficiel.
4. plat, tot djåzant d' ene assîte, d' ene banse. Ene eschate assîte, on schate banstê. >> des schates solés: des plats solés.
III. [adv.] nén fond. Dj' a dvou tcherwer schate. F. superficiellement.
Etimolodjeye : tîxhon "sceit" (côpaedje a deus).
schatmint / eschatmint [adv.] tot fjhant trop djusse, tot dnant a schipe çou k' i fåt. C' esteut dné schatmint. C' esteut dné foirt eschatmint. F. petitement, maigrement, avec parcimonie, faiblement.
Mot d' aplacaedje :
- aschate
- raschate
Pwaire minimom :
- schape
Omonimeye coinrece :
- hate (taper l' hate)
Minme sourdant etimolodjike
