Motî:sûner
Èn årtike di Wikipedia.
sûner (codjowaedje) [v.s.c.] rexhe tot doûçmint, mins toltins, tot djåzant di l' aiwe, d' on likide, do djus d' ene playe, del cråsse shoufe d' ene sitouve. L' aiwe sûne foû do tonea. Li tonlî dit ki l' fond do tonea sûne mågrémint; el fåt djonde al rinneure et minme a tos les djonds (P.J. Dosimont). Gn a ene aiwe come do brohinaedje ki sûne del mozete d' ene feme. Li bigåd, c' est l' djus ki sûne d' èn ansinî. Des tchitches, u catches, c' est des mannestés ki sûnèt des ouys, del nute, u a cåze di maladeyes k' i gn a. Li souwaedje c' est ossu l' aiwe ki sûne des deus dbouts d' on bwès nén bén setch ki broûle. On dit k' ene playe sûne cwand i gn è rexhe ene umeur claire come di l' aiwe foû. L' amér c' est l' likide ki sûne del foete. Discoraedjî, i ndè motixha pus, mins l' playe cotinouwa do sûner (J.P. Dumont). Comint çk' on fwait cwand l' breyoe sûne ? (D. Trempont). rl a: sûner evoye, assûner, rissûner; rl a: soude, tchitchî. F. suinter, exsuder, perler, sourdre. Disfondowes: sûner, sûnè, sûnî, zûner. | sûne [f.n.] cråsse et noere sacwè ki sûne d' ene sitouve, d' on kinket. Faleut rischurer tote li sûne del grosse sitouve di scrou-fier. F. suintement, cambouis. | sûnaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "sûner" Li sûnaedje amoussive pa tos les meurs del cåve. Schaver l' rogne d' on må, c' est screper li sûnaedje d' on må, pol médyî. Les brontches sont fortcherdjeyes et ces prodûts la les vont frexhi; ça serè pus åjhey po tos les sûnaedjes rexhe foû avou l' tossaedje (L. Mahin). F. suintement, exsudation. | sûna [o.n.] (mot d' medcén) likide ki sûne d' ene playe, d' on må. F. exsudat. >> aiwieus sûna: sûna come di l' aiwe. F. séreux. >> flairant sûna: sûna ki sint mwais. F. nauséabond. >> glumiant sûna: pus spès et glairieus sûna. F. visqueux.. Etimolodjeye: viebe "sûner", cawete -a, 1995.
