Motî:postea
Èn årtike di Wikipedia.
postea [o.n.]
1. grand bwès metou stampé po mostrer l’ voye, po poirter les fyis d’ telefone, li corant. F. poteau.
2. boket do cåde ki sotént èn ouxh, on håjhea, ene poite, metou d' astampé. rl a: anchoure. F. montant (de porte). >> I n' fåt nén mete (u: i våt mî n' nén prinde) si doet inte l' ouxh et l' postea: i n' fåt nén moussî inte deus ki s' margayèt. Franwal: ahåyant po: "entre le marteau et l'enclume, entre l'arbre et l'écorce". rl a: inte li mårtea et l' eglume°.
Disfondowes: postia, postê, pustê, pistê, potia, potô. A n' nén confonde avou: potea.
| postî [o.n.] ouxh avou on cåde po rexhe foû do djårdén. Padvant l’ postî, on batch avou del blanke aiwe didins; del croye, direut on: c’ est po s’ dizinfecter divant d’ moussî, rapoirt al disgraptêye vatche (L. Somme).
Disfondowes: postî, posti.