Motî:poite-manoye
Èn årtike di Wikipedia.
poite-manoye [o.n., pl. des poite-manoye)] boûsse avou des potches (wice k' on roistêye ses cwårs). Sins moti, ele aveut metou li rployî biyet e s' pitit poite-manoye (J.P. Dumont). Dj' a pierdou m' poite-manoye. rl a: poite-foyes. >> li poite-manoye va a gayet: il est vude (djeu d' mot: poy k' ene vatche ki va a gayet, ele n' est nén plinne). >> li poite-manoye sint l' toele; u: >> po greter nosse poite-manoye, ns avéns co dandjî d' ene tricoijhe: li poite-manoye est vude.
Disfondowes: pwate-manônye, pwète-manônye, pôrte-manôye, pôte-manôye, porte-manwaye, poûte-manoye, poete-mounoye, pormounoye, porte-mounônye, pormanôye, porte-monè.
Etimolodjeye: mot d' aplacaedje viebe poirter + si coplemint manoye, 1850.
