Motî:plantiveus
Èn årtike di Wikipedia.
plantiveus, plantiveuse [addj., purade padvant]
1. foirt bén ahesseye, tot djåzant d' ene eurêye. Ci plantiveus magnijhon vos sonnrè seurmint bon (M. David). F. plantureux, copieux, abondant, pantagruélique.
2. lådje, tot djåzant d' on mousmint d' feme, u di s' pwetrene. Nén dandjî do mete des berikes po s' aporçure ki l' plantiveuse rôbe ås fleurs racouve on trezôr k' on s' rafeye do cpôtyî (J. Rode). Vos avîz des shabots a fleur; on plantiveus vantrin d' coleur (Mariette Chinon). Li båshele ni poirtéve ki l' hôt d' on tayeur k' on lyi poleut vey li clapante caire d' ene plantiveuse divanteure ki tingléve l' unike boton di s' mousseure (R. Dambly). F. plantureux, large, ample.
Etimolodjeye : bodje plante, cawete -iveus.
| plantiveuzmint [adv.] d' ene plantiveuse manire. Dj' avans magnî plantiveuzmint. F. abondamment, copieusement, amplement.
