Motî:piyote
Èn årtike di Wikipedia.
piyote [o.n.] 1. gros baston po spotchî des fruts, les bolowès crompires, po bate li boure. F. pilon. 2. ci gros baston la et li ptit tonea po mete cou k' on spotche, çou k' on bate. F. baratte. 3. (pa stindaedje) sôdård sins gråde, li pus bas rang d' l' årmêye, sôdård a pî del guere 14-18. Elle esteut disguijheye a piyote. Gn aveut la on djenerå ki cachive après s' coir d' årmêye; labele, nozôtes, les piyotes, ki nos n' savéns pus cwè (W. Bal). Boum ! ene novele volêye di 42; tot a sôtlé eshonne, obus et boesses di poure, et avou zels, les calonîs et les piyotes (E. Wartique & E. Thirionet). On dit eto: plouk, pioupiou. F. bidasse, troufion. Disfondowes: piyote, piote.
