Motî:pire
Èn årtike di Wikipedia.
pire 1 [f.n.]
1. rotche. Li måjhone est basteye sol pire: ele ni pout må d' esse schovêye evoye pås grossès aiwes.
2. boket di cisse matire la. Ene cårire di pires; ene divanteure di pire. On dit eto: cayô, cawiea. >> rôlante pire: pire ki vént djus tot rôlant dins ene carire. >> Viyès pires: bastimints do tins passé. Le site di Petra, el Djordaneye: des viyès pires rominnes å mitan do dezert (T. Dumont). Loukîz a: arkeyolodjeye.
| pirreye [f.n.] plaece k' on saetche ås pires. On dit eto: cårire di pire.
| piroe [o.n.] tchamp avou bråmint des pires. >> Li Piroe: (la-minme: Pîrwè no d' ene plaece di Lîssin.
Omonime:
- pire (addj., adv. & o.n.; pé, pus mwais)
Parintêye:
- peron
- sipirer
- Dipus d' racsegnes so les pirreyes.
- Dipus d' racsegnes so les sôres di pire
- Les nos d' plaece avou l' mot "pire"
