Motî:payis
Èn årtike di Wikipedia.
payis [o.n.]
1. coine di tere metowe åtoû d' ene pitite veye. Li Payis d' Heve. Diccionaire des pårlers do Payis d' Bastogne. rl a: redjon. >> lingaedje do payis: lingaedje k' on n' cåze ki dins on ptit payis. F. langue régionale. >> Gn a todi on payis po schaper l' ôte: cwand gn a li setchresse ene sadju, gn a del plouve et des bounès dinrêyes ôte pårt.
2. (v.m.) province d' asteure. Li payis d' Nameur, li Payis d' Lidje. >> li Roman Payis: province do Walon Braibant.
3. tere dislaxheye politicmint des teres vijhenes. Tchaeke payis pout dmander a-z awè èn ashia a l' ONU. rl a: patreye; nåcion. >> payis do Trô° al bijhe.
4. (djeyografeye) sitindêyes di tere k' ont ene rishonnance djeyografike inte di zels: Tot rotant dins les basses, i sondje ås tchôds payis (L. Hendshel). Wépion, c' est l' payis del fraijhe.
Disfondowes: payis, payë, payîs. Etimolodjeye: latén pagus (canton).
Omofone:
- payî (v.c.; diner des cwårs)
- payî, payeye (addj.; k' a rçuvou des cwårs)
- payî (o.n.; matrasse di paye)
Parintêye:
