Motî:malén
Èn årtike di Wikipedia.
malén, malene [o.f.n. & addj.]
1. (tot cåzant d' ene djin, d' ene biesse) sûti, sûteye. C' est l' pus malén del fornêye. F. malin, intelligent. >> Li pus malén s' fwait atraper: k' on dit po-z aswadjî ene sakî ki vént di s' fé emantchî. >> Il est télmint malén k' i dismelreut bén les grossès poeres des ptites: i n' est nén co si malén k' ça. >> nén malén po on sô; nén pus malén k' on n' l' a fwait: nén foirt malén, biesse. rl a: pômalén. >> Li Malén et l' Pômalén: no d' deus popinetes lidjwesses.
2. k' a tos les toûs po-z ariver a çk' i vout. >> C' est l' pus malén k' atrape l' ôte: on dit ça po s' fote d' ene sakî ki vént di s' fé emantchî. >> A malén, malén deus côps: li ci ki s' croet malén po-z emantchî èn ôte, i trove co sovint pus malén k' lu. >> Il est pus malén ki l' diale u Si l' diale est pus malén k' lu, c' est k' il est pus vî: il a tos les toûs; il a on toû d' pus ki l' diale. F. rusé, futé, débrouillard. >> t' es trop malén po l' Bon Diu, li diale t' årès: dijhêye a ene sakî ki conte des mintes. >> li Malén: li diale.
3. (tot cåzant d' on må) mwais, ki n' riwerixh nén. rl a: laid. F. malin, grave. >> catåre malén: sôre di maladeye des djonnès biesses.
4. (tot cåzant d' ene djin) mwais, mwaijhe. >> Les Maléns: spot des djins d' Belvå dlé Bouyon.
Disfondowes: malén, malène, malin, malé, malî; maline.
| malisté [f.n.] difåt d' ene sakî k' est malén (k' a tos les toûs po-z ariver a ses féns). I n' a nole malisté e coir (ramexhné pa L. Remacle). F. malice.
Disfondowes: malisté, malinsté, malésté.
Riloukî eto a: malice, malignant, pômalén.
