Motî:målaweure
Èn årtike di Wikipedia.
målaweure [f.n.] pô d' tchance. F. malchance, malheur. >> èn oujhea d' målaweur: a) oujhea k' on dit k' i poite måleur. Ene hourete di clotchî comince a braire dins l' potele do gurnî; "oujhea d' målaweure", direut i Nenesse do Cecleu (L. Mahin) b) sakî ki poite måleur. F. oiseau de mauvaise augure, de malheur.
Etimolodjeye: mot d' acolaedje addj. (måle) + no (aweure). Coinrece payis d' Lidje.