Motî:hourd
Èn årtike di Wikipedia.
hourd [o.n.] sôre di tchessi d' bwès des soyeus d' long, monté ådzeu d' ene fosse, fwait d' deus londjrons, cwate a cénk metes long, rashîs so ene cwatrinne di montants. Li tere k' il avént cåvlé l' trantchêye, i l' avént metou sol costé; ça fjot ene pitite rampe ki replaecive li hourd des soyeus d' long did dinltins (L. Mahin).
| hourdi [o.n.]
1. plantchî del gregne, metou ådzeu del plaece ki les tchvås î moussént, avou l' tchertêye padrî, eneviè li berôdî, metou djusse dirî l' poite di gregne.
2. plantchî fwait di plantches préfabrikêyes di cimint, ki vnèt poizer so des vienes metowes a tchaeke dibout.
| hourdaedje [o.n.]
1. emantchaedje fwait d' plantchîs metous so des pilés, po poleur maçner on hôt meur. On dit eto: schålaedje. F. échaffaudage.
2. lét a deus astaedjes. Haydaday al valêye di si hourdaedje.
3. tote li tcherpinte d' ene gregne. F. charpente.
| hourdon [o.n.] pitit hopea (d' coxhes). Li troye a singlé aveut djonnlé dizo on hourdon d' coxhes.
| hourdea (v.v.m.) [o.n.] pitit hourd (des soyeus d' long). >> Li hourdea: no d' ene plaece d' Ebli (so plaece:Lu Hourdé.
Parintêye :
- hourder
Minme sourdant etimolodjike :
- Hour (viyaedje dilé Houyet)
