Motî:griper
Èn årtike di Wikipedia.
griper (codjowaedje) I. [v.s.c.] monter la k' ça monte foirt. Gn a des måjhons ki n' ont nén yeu l' pacyince di griper disk' å dzeu do tiene, soeye-t i k' elle estént maflêyes, u k' elle end avént leu sô d' ratinde leu toû (B. Genaux). Les droles d' emantcheures ki dji m' a metou a scrire, c' est po mete ene loceye di sé boune a fé griper å pus hôt li tinkiaedje des arteres des spepieus (J. Schoovaerts). On dit eto: gritchî. F. grimper.
II. [v.n.d.c.] monter tot s' agritchant après (ene sacwè). Djeråd ritrova s' cascognî et griper totavå ses brantches (A. Moors-Schoefs). Dj' atake a griper po do bon après l' cresse del Costabone, cåzumint meye metes pus hôt (L. Hendschel).
III. [v.c.] (ene miete måhonteus, ene miete po rire) monter so (ene feme), djeu d' mot avou l' addjectif gripêye (malåde del gripe). Matî Laensbergh dit k' ciste anêye, Gn årè beacôp des femes gripêyes (Årmonak da Matî Laensberg).
| gripe 2 [o.n.] coûtchaedje avou ene feme. Les femes gripêyes, ça n' fwait rén, s' ele n' inflèt nén, Ca del gripe, on ndè mourt nén (Årmonak da Matî Laensberg). F. baise.
| griplote u gripete [f.n.] gritchete. Li grand foirt ome tanfléve d' awè monté l' griplote (B. Louis). C' esteut al copete d' ene gripete nén lon del fontinne ås pepioûles (M. Frisée). F. raidillon.
Omonimeye:
- gripe, gripé
Parintêye:
- agriper
