Motî:djonne
Èn årtike di Wikipedia.
djonne
I. [addj.] ki n' a co pont d' ådje. End a-t on atrapé, des rames so nosse dirî, cwand on-z esteut djonne. Nos avans aprin a djouwer al fousbale tot djonne (J. Marquet). F. jeune.
II. [o.n.]
1. pitit d' ene biesse come les tchéns, les tchets, les soris. F. jeune, petit. >> fé les djonnes, aveur les (ses) djonnes: djonnler. F. mettre bas. >> ene troye° n' î rtrouvreut ddja ses djonnes.
2. moxhon. F. oiseau, passereau.
III. [o.f.n.] (gåté, målåjhey) efant. A ti, gåtêye djonne ! C' est nén rén avou ces djonnes la ! A les djonnes d' enute, valet ! C' est ene pitite djonne ki dji n' vôreu nén po m' båshele. F. gosse.
| djonnesse [f.n.] termene del veye di 14 a 25 ans. Dji vos caye el berdouye po flani vosse djonnesse (E. Gilliard). >> pitite djonnesse: efance. Dispoy mi ptite djonnesse, Dji l' a berlicoté Sins aveur ene laide djesse I m' a shût tos costés (J. Boucher).
| djonnea, djonnete [o.n.]
1. refoircî gamén, refoirceye gamene (di 12 a 20 ans). Les Almands ont pris les djonneas et les tchôkî dzo les seles do camion. F. jeune, adolescent(e). Ingl. teenager.
2. gamén, gamene (6 a 12 ans). Waitîz l' vint ki fwait briker les tchveas des djonneas ki sortixhèt di scole. Nozôtes, les djonneas, nos nos racrapoténs po n' nén rire a l' axhlêye ki mononke Miyin vneut d' djouwer a nosse pa. (P. Maudoux).
3. djonnea: volêye di djonnès moxhes al låmes k' ont rexhou d' leu tchetoere å bontins, po fé ene novele colneye. F. essaim.
