อิเล็กตรอนโวลต์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อิเล็กตรอนโวลต์ (อังกฤษ: electronvolt สัญลักษณ์: eV) เป็นหน่วยการวัดพลังงาน เท่ากับปริมาณของพลังงานจลน์ ที่เกิดขึ้นจากการที่อิเล็กตรอนอิสระเดินทางผ่านความต่างศักย์จากไฟฟ้าสถิตขนาด 1 โวลต์ในสุญญากาศ
พลังงานหนึ่งอิเล็กตรอนโวลต์เป็นพลังงานที่น้อยมาก คือ
- 1 eV = 1.602 176 53 (14)×10−19 J (ที่มา: ค่าที่แนะนำให้ใช้จาก CODATA 2002)
หน่วยอิเล็กตรอนโวลต์ได้รับการยอมรับ (แต่ไม่แนะนำ) ให้ใช้กับระบบ SI หน่วยนี้ได้ถูกใช้อย่างแพร่หลายในวงการโซลิดสเตต ปรมาณู นิวเคลียร์ และฟิสิกส์อนุภาค และมักใช้ร่วมกับตัวนำหน้าหน่วย m k M หรือ G
หมวดหมู่: ไฟฟ้า | ปริมาณฟิสิกส์ | ฟิสิกส์ | หน่วยเอสไอ
