ผู้ใช้:หนูนิด
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ประเทศที่มีอดีตเป็นแดนนักโทษ
เรื่องนี้เป็นประวัติศาสตร์ของโลกที่น่ารู้เหมือนกัน เพราะมีบันทึกทางประวัติศาสตร์ได้กล่าวถึงประเทศที่มีอดีตเคยเป็นแดนนักโทษ
นั้นคือ ประเทศออสเตรเลียปัจจุบันนี้ได้รับการก่อตั้งเป็นประเทศขึ้นมาได้ก็เพราะสงครามปฏิวัติที่อเมริกาเป็นผู้ก่อขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1775
คือเมื่อประมาณ 215 ปีที่ผ่านมาแล้ว ครั้งหนึ่งในยุคก่อนหน้านั้น บรรดาประเทศต่าง ๆ ที่มีเมืองขึ้นของตนมักจะใช้ดินแดนในเมืองขึ้นดังกล่าว
เป็น แดนกักกันหรือเป็นคุกที่คุมขังนักโทษ โดยเฉพาะประเทศอังกฤษมักจะนำผู้ที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดตลอดจนนักโทษที่ถูกตัดสิน
ได้รับโทษแล้ว ไปกักกันไว้ในดินแดนอันเป็นเมืองขึ้นของตนในอเมริกา แต่หลังจากที่บรรดาดินแดนอเมริกาอันเคยเป็นเมืองขึ้นของ
ประเทศอังกฤษ เกิดรบชนะในสงครามกู้อิสรภาพครั้งนั้นแล้ว อังกฤษก็เลยต้องหาสถานที่กักกันนักโทษของตนแทนดินแดนอเมริกันเหล่านั้น
ต่อไปใหม่
โดยเหตุนี้แหละ เมื่อประเทศสองร้อยปีเศษดังที่ได้กล่าวมาแล้ว กองเรืออังกฤษจึงได้ใช้จักรแล่นลัดตัดตรงไปยังดินแดน
ออสเตรเลีย โดยได้บรรทุกเอาบรรดานักโทษชายหญิงไปในเรือเหล่านั้นด้วย นักโทษเหล่านั้นต้องถูกส่งออกจากบ้านเกิดเมืองนอนของตน
ก็เพราะต้องตกเป็นอาชญากรแผ่นดินในคดีต่าง ๆ บางคนมีหนี้สินแล้วไม่มีปัญญาหาเงินมาใช้หนีก็เลยต้องเข้าคุกไปโดยไม่มีทางเลี่ยง
แดนกักกันทั้งหลายเท่าที่มีอยู่ยุคแรก ๆ ของการใช้ดินแดนออสเตรเลียเป็นแดนกักกันนักโทษของอังกฤษ เท่าที่จัดว่าเป็นที่น่าจะต้องรู้ก็คือ
ซิดนีย์อันเป็นนครใหญ่ที่สุดในประเทศออสเตรเลียยุคปัจจุบันนี้ แล้วหลังจากนั้นต่อมาก็มีการจัดส่งนักโทษที่ต้องโทษขนาดหนักแยกย้ายไป
สู่ที่ควบคุมพิเศษที่จัดตั้งขึ้นใหม่ เรียกกันว่า "นิคมผู้ต้องโทษในคดีอาญา" เรียกในภาษาอังกฤษว่า Penal settlements
ซึ่งในยุคนั้นมีนิคมนักโทษที่สำคัญอยู่แห่งหนึ่งบนเกาะเปล่าเปลี่ยว มีแต่โขดหินซึ่งเรียกกันในยุคนั้นว่า นิคมนักโทษที่ ปอร์ตอาเธอร์
Port Arthur ฟัง ๆ ดูคล้าย ๆจะเป็นท่าเรือสำหรับเกาะแห่งนั้นเขาเรียกกันว่าดินแดนแห่ง แวน ไดเมน
Van Deimen's Land หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งในปัจจุบันนี้ว่า เกาะทัสมาเนีย Tasmania Island
ตั้งอยู่นอกชายฝั่งทะเลด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศออสเตรเลีย
ชีวิตความเป็นอยู่ในนิคมนักโทษที่ปอร์ตอาเธอร์มีความทารุณโหดร้ายมาก เรื่องจะคิดหลบหนีนั้นอย่าได้หวังเลยว่าจะมีโอกาส นอกจากจะมี
ยามรักษาการณ์และฝูงสุนัขคอยเฝ้าระวังอยู่แทนทุกฝีก้าวแล้ว ในท้องทะเลยังมีปลาฉลามชุกชุมเสียอีกด้วย อาคารที่ควบคุมก็ตั้ง
อยู่บนโขดหินสูงชัน ได้ยินแต่เสียงคลื่นซัดอยู่อาดอานทั้งวันทั้งคืน มีนักโทษพยายามหลบหนีมากมายหลายคนแต่ก็มีอยู่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น
ที่สามารถรอดชีวิตเหลือออกมาได้ ปอร์ตอาเธอร์ถูกใช้เป็นแดนคุมขังนักโทษอยู่โดยตลอดมาเป็นเวลานานถึงห้าสิบปี มีนักโทษอยู่ประมาณ
30,000 คน แต่หลังจากที่ถูกทิ้งร้างว่างเปล่าไม่ใช้เป็นแดนคุมขังได้ประมาณสองปี ตัวนิคมส่วนใหญ่ก็ถูกไฟเผาผลาญเสียเป็นส่วนมาก
ปัจจุบันนี้มีนักท่องเที่ยวพากันเดินทางไปแวะชมปอร์ตอาเธอร์มากมาย ท่ามกลางซากปรักหักพังที่ยืนหยัดอยู่ตลอดมาเป็นเวลานาน
ประมาณหนึ่งร้อยปี พร้อมทั้งยังมีหอคอยสูง บ้านและโบสถ์อีกอย่างละหนึ่งหลัง นอกจากนี้ก็มีโรงพยาบาลอีกหนึ่งแห่งสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ
ดังที่ไ ด้ กล่าวมา ล้วนแต่เป็นฝีมือการก่อสร้างของบรรดานักโทษทั้งสิ้น ซากปรักหักพังต่าง ๆ ที่นั่น เป็นเสมือนสิ่งเตือนใจให้ระลึกถึงว่าประเทศ
ออสเตรเลียนั้น เริ่มตั้งขึ้นมาได้ก็เพราะถูกใช้เป็นแดนคุมขังนักโทษมาก่อน
