สเกลของโมส์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สเกลของโมส์ เป็นมาตราความแข็งของแร่ตามที่นักวิทยาแร่ชาวเยอรมัน ชื่อ ฟรีดริช โมส์ (Friedrich Mohs) กำหนดขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1812 ประกอบด้วยแร่มาตรฐาน 10 ชนิด เรียงลำดับตั้งแต่แร่ที่ทนทานต่อการขูดขีดน้อยที่สุด จนถึงมากที่สุด ดังนี้
| ความแข็ง | แร่ | ความแข็งสัมบูรณ์ |
|---|---|---|
| 1 | ทัลก์
(Mg3Si4O10(OH)2) |
1 |
| 2 | ยิปซัม (CaSO4·2H2O) | 2 |
| 3 | แคลไซต์ (CaCO3) | 9 |
| 4 | ฟลูออไรต์ (CaF2) | 21 |
| 5 | อะพาไทต์
(Ca5(PO4)3(OH-,Cl-,F-)) |
48 |
| 6 | ออร์โทเคลส เฟลสปาร์ (KAlSi3O8) | 72 |
| 7 | ควอตซ์ (SiO2) | 100 |
| 8 | โทแพซ (Al2SiO4(OH-,F-)2) | 200 |
| 9 | คอรันดัม (Al2O3) | 400 |
| 10 | เพชร(C) | 1500 |
 |
สเกลของโมส์ เป็นบทความเกี่ยวกับ ธรณีวิทยา ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |
ข้อมูลเกี่ยวกับ สเกลของโมส์ ในภาษาอื่น สามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ๆ ด้านซ้ายมือ
