สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ พระนามเดิม " เจ้าฟ้าเพชร " เป็นพระราชโอรสองค์โตของสมเด็จพระเจ้าเสือ ขึ้นครองราชย์ใน ปี พ.ศ. ๒๒๕๑ ภายหลังการสวรรคตของพระราชบิดา โดยมี " เจ้าฟ้าพร " พระอนุชา เป็นกรมพระราชวังบวรสถานมงคล
เมื่อเสด็จขึ้นครองราชย์ มีพระนามว่า สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ ๙ โดยพระนามที่เป็นที่รู้จักกันคือ พระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ นั้นมาจาก พระที่นั่งยรรยงก์รัตนนาสน์ ซึ่งเป็นประทับอันอยู่ข้างสระน้ำท้ายพระบรมมหาราชวัง
ในรัชสมัย สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ มีเรื่องราวที่น่าสนใจคือ มีการแต่งเรือสำเภาบรรทุกสินค้าไปค้าขายที่เมืองท่ามะริด ไปจรดถึงทวีปแอฟริกาตอนเหนือ มีการขุดคลองสำคัญอันเป็นเส้นทางคมนาคม คือ " คลองมหาไชย " และ " คลองเกร็ดน้อย " มีการแข่งกันสร้างวัด ระหว่างพระองค์กับพระอนุชา คือ " วัดมเหยงค์ " และ " วัดกุฏีดาว " มีการเคลื่อนย้ายพระนอนองค์ใหญ่ของวัดป่าโมก เพื่อให้พ้นจากการถูกน้ำเซาะตลิ่ง เป็นต้น
ปลายรัชสมัย มีการแย่งชิงราชสมบัติอย่างรุนแรง กินระยะเวลาไม่ต่ำกว่า ๑ ปี ระหว่างพระราชโอรส ๒ พระองค์ของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ กับกรมพระราชวังบวรสถานมงคล (สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ) พระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ สิ้นพระชนม์ด้วยโรคมะเร็งที่ชิวหาและพระศอ ในปี พ.ศ. ๒๒๗๖ รวมระยะเวลาครองราชย์ ๒๕ ปี
[แก้] เกร็ดที่น่าสนใจ
ทรงเป็นกษัตริย์ที่โปรดรับประทานปลาตะเพียนมาก โดยออกพระราชกำหนดห้ามราษฎรจับหรือรับประทานปลาตะเพียน หากผู้ใดฝ่าฝืน มีบทลงโทษ คือ ปรับเป็นเงิน ๕ ตำลึง หรือ ๒o บาท
[แก้] ดูเพิ่ม
| รัชสมัยก่อนหน้า: สมเด็จพระเจ้าเสือ ราชวงศ์บ้านพลูหลวง |
พระมหากษัตริย์ไทย อาณาจักรอยุธยา ราชวงศ์บ้านพลูหลวง พ.ศ. ๒๒๗๕ – ๒๓๐๑ |
รัชสมัยถัดไป: สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ราชวงศ์บ้านพลูหลวง |
