ควย
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
บทความนี้มีเนื้อหาบางส่วนไม่เหมาะสมสำหรับเด็ก เยาวชนควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน และผู้ปกครองควรให้คำแนะนำ |
ควย เป็นคำหยาบใช้อ้างถึงอวัยวะสืบพันธุ์ชาย
ที่มา
ในเครือข่ายพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถานให้ความหมายคำว่า "ควย" ว่า อวัยวะสืบพันธุ์ของชายหรือสัตว์เพศผู้บางชนิด โดยไม่ระบุที่มาของคำนี้ อย่างไรก็ตาม คาดว่าคำนี้มาจากคำว่า "คุยฺห" ในภาษาบาลี และ "คุหฺย" ในภาษาสันสกฤต ที่หมายถึง "ของลับ" มีการแผลงสระอุ เป็น "ว" (ภาษากลาง) หรือ ตัดไปเลย (ภาษาอีสาน) ส่วนเสียง "ห" หายไป [1] นอกจากนี้ในคำราชาศัพท์ยังใช้คำว่า "พระคุยหฐาน" ที่หมายถึงอวัยวะที่ลับ
การใช้คำ
คำนี้มักใช้เมื่อกล่าวถึงส่วนของอวัยวะเพศสืบพันธุ์ของชาย โดยทั่วไปถือว่าเป็นคำหยาบไม่ใช้กันในที่สาธารณะ จะใช้คำว่า"อวัยวะเพศชาย" หรือ "องคชาต" แทน ในบางครั้งจะเห็นตามหน้าหนังสือพิมพ์ใช้คำว่า "เจ้าโลก" หรือ "หัวแมว" หรือบางครั้งอาจใช้คำว่า "พวงสวรรค์" ซึ่งคำนี้มีที่มามาจากลักษณะของอัณทะ (ไข่) ผู้ชาย โดยมีลักษณะห้อยลงมาเป็นพวง แต่มักนำมาใช้ในความหมายของทั้งส่วนแท่งองคชาต และส่วนอัณฑะ
หากผู้พูดต้องการด่าหรือต่อว่าใครด้วยคำหยาบ อาจด่าคนๆ นั้นว่า "ควย" ก็ได้ (ใช้ด่าเพศชาย) หรือบางครั้งผู้พูดอาจพูดคำว่า "ควย" หรือ "หัวควย" ขึ้นมาลอยๆ โดยไม่ได้เจาะจงถึงผู้ใดหรือสิ่งใดเป็นพิเศษ (โดยมากผู้พูดเป็นเพศชาย) มักจะเป็นการระบายอารมณ์ในสถานการณ์ที่ไม่ค่อยน่าพอใจ หรือพูดขึ้นเป็นการอุทานออกมา หรือเป็นการกล่าวล้อเล่นกันระหว่างเพื่อนสนิทก็ได้
ส่วน "หำ" เป็นคำอีสาน ตามภาษาอีสานไม่ได้หมายถึง ลูกอัณฑะ เพียงอย่างเดียว แต่รวมไปถึงส่วนที่เป็นองคชาติด้วย ฉะนั้นหากพูดถึง หำ นั่นหมายถึง ส่วนที่เป็นอวัยวะเพศทั้งหมด
ส่วนคำว่า ควย ในภาษาอีสานแปลว่า ควาย เช่น ถ้าหากเรียกใครว่า บักควย (ใช้กับเพศชาย) อีควย (ใช้กับเพศหญิง แต่หยายคายมากกว่าใช้กับเพศชาย และใช้กันน้อยมาก ๆ)จะหมายถึง ไอ้โง่เขลา
ส่วน "บักหำน้อย" เป็นคำอีสาน ที่้หมายถึง เด็กผู้ชายตัวเล็ก จะใช้เป็นส่วนน้อย ลักษณะการใช้เป็นแบบเก่าแก่ (old fashioned) ในปัจจุบันจะใช้กันในหมู่คนแก่และใช้น้อยมาก ๆ เพราะเป็นคำที่ใช้เรียกคนอื่นที่สามารถมีความหมาย 2 แง่มุม คือ แสดงความเอ็นดู (ถ้าผู้พูดเป็นที่เคารพของผู้ถูกเรียก) หรือ แสดงการดูหมิ่น (ถ้าผู้พูดไม่เป็นที่รู้จัก หรือเป็นที่เคารพของผู้ถูกเรียก) ในปัจจุบันคำที่ใช้เรียกผู้ที่อ่อนกว่า (ทั้งที่ผู้พูดเป็นที่รู้จักและไม่เป็นที่รู้จัก) จะใช้คำว่า บักหล่า หรือ บักคำหล่า หรือ คำหล่า (คำ หมายถึง ทอง หรือมีค่า ส่วนหล่า หมายถึง ผู้น้อย, ลูกคนสุดท้อง, ท้ายสุด)
บางครั้ง ผู้พูดอาจเลี่ยงไปใช้คำอื่นแทนการเรียกว่า "ควย" ตรงๆ เช่น "น้องชาย" "แท่งหฤหรรย์" "จู๋" "เจี๊ยว" หรือ "กระเจี๊ยว" "ขลำ" "ไอ้จ้อน" "ดอ" หรือ "กระดอ" "ของลับผู้ชาย" " "เจ้าโลก" "มังกร" "ช้างน้อย" "องคชาต" "ลึงค์" หรือ "หัวลึงค์" หรือ "ท่อนลึงค์" หรือ "แท่งลึงค์" "อวัยวะเพศชาย" หรือ "อวัยวะสืบพันธุ์ชาย" "ไอ้นั่นผู้ชาย" "ตัวเดียวอันเดียว (ของผู้ชาย)" "หัวแมว" และอื่นๆ อีก ซึ่งต้องตีความจากประโยคที่เกี่ยวข้อง หรือจากผู้พูดเป็นหลัก
ควย เป็นคำที่เว็บไซต์ของไทยส่วนมากห้ามใช้ จึงมีการเปลี่ยนการสะกด หรือเติมเครื่องหมายต่างๆ แทรกเข้าไป หรือไม่ก็ใช้วิธีการแกล้งพิมพ์ผิดภาษา (แกล้งกดปุ่มเปลี่ยนเป็นพิมพ์ตัวอักษรภาษาอังกฤษ แต่พิมพ์ตามตัวอักษรไทยที่ปรากฎบนคีย์บอร์ด) หรือการแกล้งกด Shift แล้วพิมพ์ข้อความบางตัวอักษรหรือทั้งหมด เพื่อหลีกเลี่ยงระบบกรองคำหยาบ เช่น "กวย" "จวย" "ดวย" "Kวย" "Kuay" "คฺวฺยฺ" "ควุย" "ค่วย" "ค-ย" "ค.ว.ย." "คxย" "ครวย" "ค)ย" "ฅวย" "ฆวย" "Kวย" "Kuay" "KVY" "๕ซญ" "คซย" "๕วญ" "๕วย" "คซญ" "8;p" ฯลฯ