Herodoti Historiae
Nga Wikipedia, Enciklopedia e Lirë
Historiae
(Historitë e Herodoti)
Është një vepër e Herodotit e përbërë nga nënt libra, ku ai përshkruan luftën greko-persiane në të gjitha fazat e saja deri në vitin 479 p.e.s.
Kjo vepër dallohet për një horizont të gjërë mendimesh, për mjeshtrin e deri diku edhe për paanëshmëri e paraqitjes së ngjarjeve. Në këtë vepër përpos të dhënave mbi grekët dhe persët ai shkruan edhe për historinë e popujve që në njëren apo mënyren tjeter kishin mardhënje me këto dy palë. Vepra përmbanë të dhëna gjeografike dhe etnografike të cilat marrin një vlerë kur kihet parasysh objektivizmi i autorit. Në historinë e popujve ai përshkruan natyrën e vendeve të tyre, besimet, zakonet, arkitekturën, mbathjen, amatimin si dhe monumentet, legjendat e mitet e tyre.
Edhe pse kjo vepër e tij pak sa sipërfaqsore ajo është mbështetur mbi një kritikë historike. Disa të dhëna që mund të hasen në këtë vepër kanë gjetur edhe vërtetësinë arkeologjike të cilat edhe ja rrisin vlerën e kësaj vepre.
Në vepren Historiae, Herodoti për të parën herë Ilirit edhe i përmend me emrin e përbashkët Ilirë. Po ashtu në këtë vepër gjejmë të dhëna të rëndësishme për pellazgët. Në këtë vepër janë interesante edhe njoftimet për pushtimin e paionëve nga Megabazi, mbi mënyrën e jetesës dhe disa zakone të tyre, si dhe për tokat e kullotat e Apollonisë.
- Pjesë interesante për trevat shqiptare në veprën e tij janë:
- Libri I 46, 57, 58
- Libri II 52,
- Libri IV 48,
- Libri V 1, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 61, 98,
- Libri VI 127, 137, 138, 139, 185
- Libri VIII 47, 137,
- Libri IX 43, 92, 93, 94,
[redaktoni] Burim i të dhënave
- Ilirët dhe Iiria te autorët antikë ISBN 99927-1-639-8
