Herceg Novi
From Wikipedia
Herceg-Novi je grad u Crnoj Gori.
Smjestio se na izuzetno značajnom i atraktivnom geografskom prostoru izmedju najviše planine dinarskog masiva, Orjena (1.895 m) i ulaza u jedan od najljepših zaljeva svijeta, Boku Kotorsku.
On predstavlja administrativni, kulturni i privredni centar Opštine, koja se prostire od graničnog prelaza Debeli Brijeg do najužeg dijela Boke Kotorske (tjesnaca Verige - 300 m širine), sa vrlo bogatim i živopisnim seoskim zaleđem, na ukupnoj površini od 235 km2 i ima oko 39.000 stanovnika. Sam grad ima oko 20.000 stanovnika.
Geografske koordinate grada su: 42"27' sjeverne geografske širine i 18"33' istočne geografske dužine.
[edit] Reljefne karakteristike
Planina Orjen (1.895 m, poznat po svojim endemskim vrstama, rekreativnim stazama i skijanju u kasnim proljećnim, ponekad i ranim ljetnjim mjesecima)
Brda: Dobroštica (1.570 m) i Radoštak (1.441 m)
Poluotok Luštica, sa najvišim vrhom Obosnik (586 m).
Sam ulaz u Bokokotorski zaljev se nalazi izmedu rtova Oštro i Mirište i širine je cca. 2.900 metara. Maksimalna dubina vode u zaljevu je 61 metar, a prosječna dubina je 27,8 metara.
Od 1997. godine Boka Kotorska je i službeno uvrštena u Asocijaciju 28 najljepših zaljeva svijeta.
[edit] Demografija
Popis 2003: Ukupno 33.971; Srbi 17.818 ili 52,45%; Crnogorci 9.651 ili 28,41%; Muslimani 218 ili 0,64%; Albanci 25 ili 0,07%; Hrvati 831 ili 2,45%; Bošnjaci 89 ili 0,26%; Romi 290 ili 0,85%; Ostali 1.350 ili 3,97%; Nisu se izjasnili 2.800 ili 8,24%; Bez podataka 899 ili 2,65%.
[edit] Istorija
Herceg Novi je osnovan 1382. godine kada ga je bosanski kralj Tvrtko I Kotromanić utvrdio u župi Dračevica u Topaljskom zalivu i nazvao ga Sveti Stefan.
Jedan je od najmlađih gradova na Jadranu i kasnije se nazivao i Novi, Castrum Novum, Castel Nuovo.... Svoje današnje ime dobio je u vrijeme vladavine Herceg Stjepana Vuksić Kosače, kada je doživio i najveći procvat i razvoj. Turci ga osvajaju 1482. godine i, sa kratkim prekidom od 1538.-1539. godine, kada su ga, na kratko, preuzeli Španci, vladaju njime blizu 200 godina, sve do 1687. godine.
Nakon toga na njegovom tlu smjenjuju se razni narodi i civilizacije, ostavljajući duboke tragove na istoriju, kulturu i ukupan razvoj ovoga kraja. Nakon Turaka grad osvajaju Mlečani, koji njime vladaju sve do propasti Mletačke republike 1797. godine. Od tada dolazi do čestih promjena uprave u Herceg Novom.
Austrijanci su njime vladali do 1806. godine, a, nakon toga, vlast preuzimaju Rusi do 1807. godine, potom Francuzi koji vladaju do 1814. godine. U vrlo kratkom periodu 1813. - 1814. godine grad je preuzela privremena vlada Crne Gore i Boke Kotorske, ali od te 1814. godine pa sve do 1918. godine grad je pod Austrougarskom upravom.
Zatim je došlo do ujedinjenja Srba, Hrvata i Slovenaca u Kraljevinu, odnosno Jugoslaviju, u čiji je sastav 1923. godine ušao i Bokokotorski srez. Poslije Kapitulacije Jugoslavije 1941. god. u gradu su kao okupatori bili Italijani, zatim i Nemci sve do konačnog oslobođenja 28. oktobra 1944 godine.
 |
Opštine Crne Gore |  |
|---|---|---|
|
Andrijevica | Bar | Berane | Bijelo Polje | Budva | Cetinje | Danilovgrad | Herceg-Novi | Kolašin | Kotor | Mojkovac | Nikšić | Plav | Plužine | Pljevlja | Podgorica | Rožaje | Šavnik | Tivat | Ulcinj | Žabljak |
||
