Zenon Jankowski
Z Wikipedii
Zenon Jankowski (ur. 22 listopada 1937 w Poznaniu) - polski lotnik - pilot myśliwski I klasy, pułkownik lotnictwa w stanie spoczynku, dubler Mirosława Hermaszewskiego, pierwszego kosmonauty z Polski.
Jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Marcina Kasprzaka w Poznaniu. W 1956 wstąpił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Radomiu. Szkolił się również w Szkole w Dęblinie. 13 marca 1960 otrzymał pierwszy stopień oficerski. Jeszcze przed ukończeniem szkolenia zdobył kwalifikacje pilota-instruktora i przez dwa lata po ukończeniu szkoły uczył młodych podchorążych sztuki pilotażu na bojowych samolotach odrzutowych. Później służył w bojowej jednostce lotnictwa myśliwsko-szturmowego. Jesienią 1966 został skierowany do Akademii Sztabu Generalnego, którą ukończył w 1969. Po jej ukończeniu był: dowódcą klucza lotnictwa myśliwsko-szturmowego, szefem strzelania eskadry, dowódcą eskadry i nawigatorem pułku. Wiosną 1975 otrzymał stopień podpułkownika i otrzymał stanowisko zastępcy dowódcy jednostki lotniczej.
27 listopada 1976 w drodze eliminacji został wybrany razem z Mirosławem Hermaszewskim (wówczas majorem) jako kandydat do lotu w kosmos pierwszego Polaka w ramach programu Interkosmos. Trening w Centrum Przygotowań Kosmonautów im. J. A. Gagarina rozpoczął 4 grudnia 1976. Od lipca 1977 jako kosmonauta-badacz przechodził szkolenie w załodze dowodzonej Waleria Kubasowa. Decyzja o tym, że ostatecznie załoga ta została rezerwową zapadła krótko przed datą wyznaczonego startu. Podczas misji Sojuza 30 w dniach 27 czerwca – 5 lipca 1978 pełnił funkcje konsultanta kierownika lotu. Później wrócił do służby wojskowej, którą zakończył w stopniu pułkownika. Obecnie na emeryturze.
