Wojna sprawiedliwa
Z Wikipedii
Wojna sprawiedliwa (łac. bellum iustum) to wojna, która spełnia następujące warunki:
- jest wojną obronną. Stanowi odpowiedź na niczym nieusprawiedliwioną agresję;
- istnieje realna szansa na jej wygranie;
- celem ataku nie jest ludność cywilna;
- przemoc stosuje się tylko w przypadkach uzasadnionych.
Trzeciego warunku nie można spełnić w przypadku wojny nuklearnej, jednak taki odwet można uważać za adekwatną ripostę w przypadku obrony, gdy państwo posiadające broń nuklearną zostało zaatakowane taką samą bronią.
Pojęcie wojny sprawiedliwej znane jest już od starożytności. Pisał o niej św. Augustyn (354-430) oraz Cyceron (106 p.n.e.-43 p.n.e.). Termin ten powszechnie wykorzystywała także polska dyplomacja średniowieczna m.in. dla usprawiedliwienia wojen prowadzonych z zakonem krzyżackim za panowania Władysława II Jagiełły.
