Werbkowice

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Werbkowice
Województwo	lubelskie
Powiat	hrubieszowski
Gmina	Werbkowice
Położenie	50° 45' N 23° 46' E
Populacja - liczba ludności	3100
Strefa numeracyjna (do 2005)	84
Kod pocztowy	22-550
Tablice rejestracyjne	LHR

Werbkowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Werbkowice.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Werbkowice.

Ten artykuł wymaga dodania linków wewnętrznych.

Jeśli możesz, dodaj je teraz.

Linki do innych haseł: hasło, hasłowy, hasłami zapisujemy jako [[hasło]], ''[[hasło]]wy'', '''[[hasło|hasłami]]'''.

Nazwa "Werbkowice" wywodzi się od wierzby (ruska verba), która kiedyś licznie porastała tereny, gdzie obecnie znajdują się Werbkowice. Miejscowość powstała na początku VIII wieku, chociaż ostatnie badania archeologiczne wskazują, że pierwsze ślady osadnictwa sięgają nawet 5500 lat p.n.e. Werbkowice rozłożyły się na zachód od Hrubieszowa, głównie na lewym brzegu rzeki Huczwy. Pierwsza wzmianka źródłowa o Werbkowicach pochodzi z 1394 roku, gdzie wymienione zostały jako jedna z miejscowości nowo powstałej parafii w Grabowcu. W 1690 roku w Werbkowicach została erygowana, przez Aleksandra Łaszcza i jego żonę - Katarzynę z Firlejów, cerkiew prawosławana i szkoła początkowa. W połowie XIX wieku, Werbkowice zasłynęły z rolnictwa, kiedy to ówczesny właściciel - Antoni Szydłowski rozwinął tu hodowlę owiec. Jego owczarnia była jedną z pierwszych i największych w Królestwie Polskim. Był to zaczątek Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa (IUNG), którego siedziba obecnie znajduje się w dawnym pałacu Szydłowskich. W Werbkowicach wydobywano również torf, którego pokłady siegały miejscami ponad 3 m. W 1827 roku było tutaj tylko 60 domostw i 346 mieszkanców. Cała gmina Werbkowice liczyła wtedy 6690 mieszkańców, w tym prawosławnych było 5758, rzymskich katolików 820 i 118 Żydów. Do gminy należały następujące wsie i folwarki: Alojzów (folwark), Biała (osada), Dąbrowa (osada), Elżbiecin (folwark), Gozdów, Gołota (osada), Karcz, Hostynne, Kotorów, Leopoldów (folwark), Łotów, Łysa Góra (folwark), Majdan, Krynki, Malice, Podgórce, Podhoryszów (osada), Strzyżewice, Terebiń, Terebiniec, Teolifówka (folwark). Ożywiony rozwój miejscowości nastąpił w drugiej połowie XIX wieku. Otwarto tutaj szkolę, Urzad Gminy, gorzelnię, 2 młyny, cegielnię i olejarnię. W 1916 roku przez Werbkowice przeprowadzono kolej wąsko i normalnotorową, a 12 lat pózniej wybudowano dworzec kolejowy i stację pomp, dzisiaj przebiega tamtędy również tor Linii Hutniczej Szerokotorowej (LHS) do granicy z Ukrainą. Dnia 7 listopada 1919 roku, powstała parafia Werbkowice odłączając się od parafii w Grabowcu. W latach po I wojnie swiatowej miały miejsce parcelacje majątków ziemskich, przybywali tu więc koloniści, dzięki któym powiekszała się ilość mieszkanców. W roku 1939 było ich już - 1845. Ze względu na ogromne bogactwo miejscowego surowca - buraka cukrowego i bardzo sprzyjające mu gleby, w 1963 roku w Werbkowicach uruchomiono najnowocześniejszą wówczas i jedną z największych w kraju cukrownię (dzisiaj jeden z oddziałów KSC S.A.). Fabryka stała się bardzo mocnym impulsem do rozwoju miejscowości - dawała zatrudnienie czym przyciagąła ludzi dla których budowano nowe osiedla.