Władysław Hasior

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Władysław Hasior (ur. 14 maja 1928 w Nowym Sączu, zm. 14 lipca 1999 w Krakowie), polski artysta rzeźbiarz, malarz, scenograf, związany z Podhalem.

Zdewastowany pomnik Poległym o utrwalenie władzy ludowej na Podhalu (Organy) na przełęczy Snozka koło Czorsztyna

Rzeźba plenerowa Płomienne ptaki w Koszalinie, w tle Politechnika Koszalińska

W latach 1947-1952 uczył się w Państwowym Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem pod kierunkiem profesora Antoniego Kenara, a następnie w latach 1952-1958 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, pod kierunkiem profesora Mariana Wnuka. W roku 1959 otrzymał stypendium francuskiego Ministra Kultury, studiując w pracowni rzeźbiarza Ossipa Zadkine’a w Paryżu. Od 1957 roku wystawiał indywidualnie oraz brał udział w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą: m.in. Paryżu, Rzymie, Sztokholmie, Oslo, Montevideo, Sao Paulo, Helsinkach, Wiedniu, Wenecji, Kopenhadze, Brukseli, Moskwie.

Jego twórczość nawiązuje do nowoczesnych prądów artystycznych (surrealizmu, rzeźby abstrakcyjnej, nowego realizmu), ale także do tradycyjnego rzemiosła i wytwórczości o charakterze ludowym. W pracach swych Hasior wykorzystywał przedmioty gotowe - "zużyte rekwizyty codzienności", które kolekcjonował w swoim domu w Zakopanem.

Niektóre prace Hasiora:

Niobe (1961)
Przesłuchiwanym (1964)
cykl Sztandary (1965-1975)
Golgota (1971)
Czarny krajobraz I - Dzieciom Zamojszczyzny (1974)
Wyszywanie charakteru (1974)
Przesłuchanie anioła (1980)

Jest autorem pomników i rzeźb plenerowych:

Ratownikom górskim w Zakopanem (1959)
Rozstrzelanym partyzantom w Kuźnicach (1964)
Poległym o utrwalenie władzy ludowej na Podhalu (lub Organy) na przełęczy Snozka koło Czorsztyna (1966)
Płonąca Pieta koło Kopenhagi (1972)
Słoneczny rydwan w Södertälje (Szwecja) (1972)
Ogniste ptaki w Szczecinie (1975)
Płomienne ptaki w Koszalinie (1977)

[edytuj] Linki zewnętrzne

Galeria Władysława Hasiora w Muzeum Tatrzańskim

[edytuj] Bibliografia

Władysław Hasior, 1989, Dlaczego pomników nie robiłem?, w: Rzeźba Polska
Władysław Hasior, 1981, Płomienne ptaki, Pomnik tym, którzy walczyli o polskość i wolność Pomorza, w: Sztuka nr 1
Irena Grzesiuk-Olszewska, 1995, Polska rzeźba pomnikowa w latach 1945-1995
Zbigniew Michta, 1981, Zamiast kwiatów, w: Sztuka nr 1
Andrzej Osęka, Wojciech Skrodzki, 1997, Współczesna rzeźba polska
Maciej Szybist, 1981, Pomnik tym, którzy walczyli o polskość i wolność Pomorza, w: Sztuka nr 1