Władysław Dziadosz
Z Wikipedii
Władysław Dziadosz ( ur. 1893 ,zm. 13 marca 1980 w Londynie) . Doktor praw, major WP, uczestnik walk o niepodległość , działacz państwowy II Rzeczypospolitej.
W czasie I wojny światowej w Legionach - oficer II baonu 5. Pułku Legionów, ciężko ranny w bitwie pod Konarami 23 maja 1915 r. W opinii swego ówczesnego przełożonego, gen. dyw. Leona Berbeckiego "był zawsze dowódcą dającym wzór honoru, pewności siebie w niebezpieczeństwie, wywierał wybitnie dodatni wpływ na szeregi i kolegów" . W latach 1917 – 1918 komendant POW w Tarnowie, gdzie w październiku 1918 r. dowodził rozbrajaniem wojsk austriackich. Następnie jeszcze w 1918 r. uczestnik obrony Lwowa, później oficer Wojska Polskiego w czasie wojny polsko-sowieckiej 1920 r..
30 lipca 1929 r. został przeniesiony ze stanowiska naczelnika wydziału w Urzędzie Wojewódzkim w Tarnopolu do Kielc, gdzie objął funkcję wicewojewody kieleckiego . Dekretem ministra spraw wewnętrznych z 25 lutego 1930 r. został z kolei przeniesiony do Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku, gdzie powierzone zostało mu stanowisko wicewojewody białostockiego. Pełnił następnie funkcję dyrektora Biura Sejmu w Warszawie oraz naczelnika Wydziału Bezpieczeństwa w Urzędzie Wojewódzkim w Krakowie.
3 lipca 1934 r. mianowany został wojewodą kieleckim, funkcję objął w dniu 9 lipca. Ostatni, najdłużej urzędujący wojewoda kielecki okresu międzywojennego, zadania swe wypełniał do wybuchu II wojny światowej. Od 1939 r. na emigracji w Londynie, gdzie zmarł .
