Ur (miasto)
Z Wikipedii
Ur (biblijne Ur Chaldejskie) to starożytne miasto-państwo założone w południowej Mezopotamii przez Sumerów. Było ono wymieniane w Starym Testamencie, między innymi jako miasto rodzinne Abrahama.
Początki miasta Ur sięgają około 5000 roku p.n.e. Później przechodziło ono różne koleje losu:
- w III tysiącleciu p.n.e. popadło w okresową zależność od miast Lagasz i Ummy
- około roku 2340 p.n.e. zostało podbite przez Sargona Wielkiego i weszło w skład Akadu
Szczyt rozwoju Ur przypada na XXI-XX wiek p.n.e., na czasy dominacji w Mezopotamii III dynastii z Ur. Z tego okresu zachował się zigurat zbudowany przez Urnammu, pozostałości pałacu oraz murów, stela Urnammu.
W pierwszej połowie XVIII wieku p.n.e. zostało włączone do Babilonii. Około roku 550 p.n.e. miasto Ur zaczęło chylić się ku upadkowi. Być może spowodowane było to problemami z dostępem do wody, gdy rzeka zmieniła koryto. Wydaje się pewne, że po roku 550 p.n.e. Ur było już niezamieszkane.
Wiele naszych informacji i świadectw materialnych pochodzi z prac wykopaliskowych prowadzonych w połowie XIX wieku i w pierwszej połowie XX wieku. Odkryto wówczas ziggurat i pozostałości po pałacu władcy. Prace wykopaliskowe prowadzone w latach 1922-1934 zostały sfinansowane przez British Museum i Uniwersytet Pensylwanii i były prowadzone przez archeologa Sir Charlesa Leonarda Woolley'a. Znaleziono w grobach królewską biżuterię, słynny hełm Meskalamduga, instrumenty muzyczne, broń, złote naczynia. Znaleziska pochodziły z okresu I dynastii z Ur.
W czasach starożytnych Ur znajdowało się u ujścia Tygrysu i Eufratu do morza. W ciągu kilku tysięcy lat gromadzenie się osadowego materiału w delcie tych rzek sprawiło, że miejsce to jest znacznie oddalone od morza. Obecnie miejsce, gdzie znajdowało się Ur, leży w południowym Iraku na około 18 km na południowy zachód od miasta An-Nasirija i nazywa się Tall al-Mukajjar.
