Uniwersytet w Padwie

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Uniwersytet w Padwie
Nazwa łacińska	Universitas Studii Paduani
Nazwa angielska	University of Padua
Nazwa ojczysta	Università degli Studi di Padova
Data założenia	1222
Lokalizacja	Padwa (Włochy)
Liczba studentów	65.000
Rektor	Profesor Vincenzo Milanesi
Członkostwo	Coimbra Group
www.unipd.it/ Strona internetowa uczelni

Uniwersytet w Padwie, jeden z najstarszych uniwersytetów w Europie, założony w 1222 r. Według danych z 2003 r. na uniwersytecie studiowało ok. 65.000 osób.

[edytuj] Historia

Uniwersytet został założony w 1222 przez dużą grupa studentów i profesorów, którzy opuścili Uniwersytet Boloński poszukując większych swobód.

Pierwszymi przedmiotami, które wykładano na tej uczelni były prawoznawstwo i teologia. W 1399 uczelnia została podzielona na dwie instytucje: Universitas Iuristarum zajmujący się prawem cywilnym, kanonicznym i teologią, oraz Universitas Artistarum, gdzie nauczano astronomii, dialektyki, filozofii, gramatyki, medycyny i retoryki. Ponowne połączenie w jedną uczelnię nastąpiło w 1813.

Studenci byli zrzeszeni w tzw. nacjach, które związane były z pochodzeniem studentów. Były dwie grupy nacji: cismontańskie - dla studentów włoskich oraz ultramontańskie dla studentów pozaalpejskich.

Od XV w. do XVIII w. uniwersytet przechodzi odrodzenie, szczególnie w dziedzinach medycyny, astronomii, filozofii i prawa. Głównie za sprawą protekcji ze strony Republiki Weneckiej, która dała uczelni swobodę i niezależność od wpływów Kościoła Rzymskokatolickiego. W tym okresie, uniwersytet przyjął motto: Universa universis patavina libertas (Wolność Padwy jest absolutnie dla każdego).

25 czerwca 1678, Elena Lucrezia Cornaro Piscopia pierwsza kobieta w historii, która otrzymuje stopień naukowy w dziedzinie filozofii.

Ogród Botaniczny w Padwie, założony przez Uniwersytet w 1545, był drugim takim obiektem na świecie i obecnie jest najstarszym, który pozostał w nienaruszonym stanie. Uniwersytet także kieruje 9 muzeami, w tym Muzeum Historii Fizyki.

Właściwą pozycję intelektualną uczelnia zyskała dopiero w 1873 stając się jednym z uniwersytetów zjednoczonego Królestwa Włoch, i od tej chwili stał się jednym z bardziej prestiżowych w kraju ze względu na zasługi naukowe i edukacyjne: tylko w dziedzinie samej matematyki były tak wybitne postacie jak: Gregorio Ricci Curbastro, Giuseppe Veronese, Francesco Severi i Tullio Levi Civita.

Przez ostatnie lata XIX w. i pierwszą połowę XX w. zachodzi proces decentralizacji: wykształciły się instytuty naukowe i przez to prawdziwe kampusy. W innej części miasta pobudowano nowy budynek dla Wydziału Sztuki i Filozofii (Palazzo del Liviano, zaprojektowany przez Giò Ponti); Obserwatorium Astrofizyczne położone na wyżynach Asiago; a stary Palazzo del Bo został całkowicie przebudowany (1938-45). Oczywiście zmienne losy w okresie faszyzmu – wpływy polityczne, prawa rasy, itp. – miały znaczący wpływ na rozwój uczelni, jak również jej zniszczenia podczas II wojny światowej, jak również późniejsze protesty studentów w latach 1968-69 (kiedy uczelnia pozostała bez odpowiedniej pomocy ze strony rządu). Jednakże Gymnasium Omnium Disciplinarum kontynuowało nieprzerwanie prace i przez całą drugą połowę XX w. dało się zauważyć znaczący rozwój – głównie dzięki właściwej wymianie idei z międzynarodowymi czołowymi instytucjami (szczególnie w dziedzinie nauki i technologii).

W ostatnich latach, uczelnia musiała się zmierzyć z problemem przepełnienia wydziałów. W 1990, powstał Instytut Inżynierii Zarządzania w Vicenza; wtedy powtórnie zaczynają działać letnie kursy w Bressanone; w 1995 otwarto centrum Agripolis w Legnaro – dla Wydziałów Nauk Rolniczych i Medycyny Weterynaryjnej. Rozwijają się również inne oddziały: w Rovigo, Treviso, Feltre, Castelfranco Veneto, Conegliano, Chioggia i Asiago.

[edytuj] Znane osoby związane z uczelnią

Girolamo Fabrici d'Acquapendente
Andrzej Łaskarz
Mikołaj Kopernik
Jan Kochanowski
Jan Zamoyski
Łukasz Górnicki
Andrzej Patrycy Nidecki
Galileo Galilei
Giovanni Battista Morgagni
Antonio Vallisneri
Andreas Vesalius
Francesco Zantedeschi
Pietro Bembo
Sperone Speroni
Gabriele Falloppio
Pietro Pomponazzi
Reginald Cardinal Pole
Torquato Tasso
William Harvey
Ugo Foscolo
Andrea Rinaldo

[edytuj] "Nacje" studentów

Universitas Iuristarum	Universitas Artistarum
Natio Germanica	Ultramontana (wszyskie kraje poza Alpami)
Czesi	Genuańczycy
Polacy	Friulijczycy(Friuli,Udine)
Węgrzy	Ilirowie
Prowansalczycy	Dalmatyńczycy
Burgundowie	Istriowie
Anglicy
Katalończycy
Ultramarina(?)	Ultramarina(?)(takżze nazywani Cypryjczykami)
Szkoci
Rzymianie
Sycylijczycy
Ankończycy(Ancona)
Lombardowie	Lombardowie
Mediolańczycy
Tuszische(?)Toskańczycy	Tuszische(?)Toskańczycy
Wenecjanie
Trevisyjczycy	Trevisyjczycy
Friulijczycy(Friuli,Udine)
Dalmatyńczycy
Piemontczycy	Piemontczycy
Padwańczycy