Trabant
Z Wikipedii
Trabant - samochód produkowany w latach 1957 - 1991 w fabryce VEB Sachsenring Automobilwerke w Zwickau (założonej w 1902 r. przez Augusta Horcha) w Niemieckiej Republice Demokratycznej.
Samochód Trabant był rozwinięciem i kolejną wersją taniego i małego samochodu osobowego P-70 Zwickau, produkowanego w tych zakładach od 1955 r. W tym właśnie samochodzie po raz pierwszy zastosowano karoserię z tworzywa sztucznego Duroplast (a poza tym inne rozwiązania techniczne, kontynuowane w następnych modelach: dwusuwowy małolitrażowy silnik, duże szyby, stosunkowo pojemne wnętrze, itp.). Kolejną wersją tego modelu był samochód P-50, który w 1958 r. nazwano trabantem (dla uczczenia wystrzelenia w ZSRR sputnika - niem. trabant). Po wersji P-50, w latach 1958-1989 produkowano jeszcze modele oznaczane jako P-600 i P-601. Model P-600 był jedynie rozwinięciem technicznym modelu P-50 (silnik o pojemności 600 cm³), natomiast wprowadzony w 1964 roku model 601 był bardziej przełomowy. Wprowadzony nową stylizację nadwozia (wzorowaną na samochodach produkowanych w USA), oraz później kolejne, ważne zmiany takie jak: Instalacja elektryczna o napięciu 12V, tylne zawieszenie oparte na sprężynach i poprzecznych wahaczach, Przekonstruowana pompa hamulcowa, elektroniczny zapłon bezobsługowy, nowej konstrukcji felgi, ogrzewana tylna szyba, światło przeciwmgłowe i wsteczne, zagłówki siedzeń przednich oraz bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa. W latach 1989 - 1991 produkowano ostatnią wersję trabanta - model 1.1. Był on wyposażony w czterosuwowy silnik od Volkswagena Polo - stąd ich popularna nazwa Trampolo (lub Trapolo). W sumie wszystkich modeli Trabanta wyprodukowano w Zwickau w liczbie 3 051 485 samochodów.
Wykorzystanie tworzyw sztucznych do budowy nadwozia podwyższyło jego odporność na korozję. Okazało się także, że karoseria z duroplastu ma podwyższoną wytrzymałość na zgniatanie, co jest korzystne w codziennej eksploatacji samochodu. Zwiększenie odporności idzie w parze z bezpieczeństwem. Testy zderzeniowe przeprowadzone w latach dziewięćdziesiątych wykazały, że jego strefa zgniotu, przy prędkości 55 km/h w zderzeniu czołowym, wyniosła 32 cm, podczas gdy dla np. cinquecento jest ona prawie dwa razy większa; wynika z tego wbrew mniemaniu niektórych, że Trabant stanowił mniejsze zagrożenie w razie wypadku, niż inne auta tych rozmiarów.Należy również dodać,że w razie wypadku duroplast nie zapalał się, gdyż jego temperatura topnienia jest zbliżona do temperatury topnienia aluminium.
Trabanty produkowane po 1989 r. z czterocylindrowymi silnikami czterosuwowymi od Volkswagena Polo o pojemność 1043 cm³,o mocy 29 kW (39,5 KM), miały znacznie lepsze osiągi. Oprócz zwiększenia pojemności silnika, wprowadzono także inne zmiany – amortyzatory piórowe zamieniono na kolumny McPersona, zbiornik paliwa został umieszczony pod bagażnikiem (w modelu 601 był umieszczony pod maską). Rozstaw śrub kół uległ też znacznym modyfikacjom (przystosowanie do standardu europejskiego).Wprowadzono też kilka zmian związanych ze stylistyką pojazdu – nowa deska rozdzielcza, inny kształt maski przedniej , lamp tylnych, maski i nowy "GRIL" .
Spis treści |
[edytuj] Niektóre dane techniczne (model 601)
- silnik dwusuwowy dwucylindrowy, chłodzony powietrzem o pojemności 595 cm³ i mocy 19 kW (26 KM) przy 4000 obr/min, stopień sprężania 7,6.
- maksymalny moment obrotowy: 54 Nm przy 3000 obr/min
- skrzynia biegów: mechaniczna, czterobiegowa (+ bieg wsteczny)
- nadwozie wykonane z tworzywa sztucznego na stalowym szkielecie (w wersji sedan i kombi)
- napęd na koła przednie
- prędkość maksymalna 100 km/h (później 110 km/h)
- masa własna 625 kg
- liczba miejsc 4
- zużycie paliwa 6-7.5 l/100 km
- hamulce hydrauliczne bębnowe (tył i przód)
- wymiary (dł. / szer. / wys.): 3695 / 1505 / 1440 mm
Trabant jest jednym z symboli "realnego socjalizmu" i odzwierciedleniem wielu tendencji politycznych i socjologicznych w krajach socjalistycznych.Trabant był przedmiotem licznych dowcipów (w Polsce jego popularnymi określeniami były nazwy: "Trabi", "Trab" , "Trabik" , "ford karton" "Mydelniczka", "Kartonowy Jaguar", "Trampek", "Tekturowy szerszeń")ale już w latach 90. stał się w Europie Zachodniej samochodem kultowym i doczekał się w Niemczech licznych klubów miłośników.W Polsce powstał jeden klub Cartoon Trabant zrzeszający miłośników tego samochodu z całego kraju.
[edytuj] Modele Trabanta
- P70 - Poprzednik Trabanta
- P50 (tzw. 500)
- P50 Universal - Kombi
- P600
- P600 Universal - Kombi
- P601
- P601 Universal - Kombi
- 601-S - Model ulepszony, wprowadzono wiele nowych zmian (produkowany od 1986 aż do 1990 roku)
- Diesel - Prototyp, opracowany w 1984 roku, na bazie modelu 601. Miał być wyposażony w silnik Diesla chłodzony cieczą o pojemności 900 cm³. Na bazie tego prototypu powstał później Trabant 1.1
- 1.1
- 1.1 Universal - Kombi
- 1.1E - prototyp
- 601 rally
[edytuj] Trabant 601
Po niepowodzeniu wspólnego projektu samochodu RWPG przystąpiono (jednak) w 1973 roku do nowego projektu. Model P610 powinien był powstać jako wspólne auto - RWPG we współpracy pomiędzy zakładami Automobilwerk Eisenach (AWE) i Sachsenring – jak także w luźnej kooperacji ze Škodą. Pomimo osiągnięcia wielu sukcesów zapowiedzianych prototypów, projekt bez rezultatu został zatrzymany w 1979. Model Trabanta określony najpierw jako P610 a później jako P1100/1300 był wykonany jako trzydrzwiowy Hatchback. Samochód był napędzany silnikiem czterosuwowym czterocylindrowym, który przy mocy 45 KM i pojemności 1100 cm3 osiągał maksymalną prędkość 125 km/h. Do roku 1979 przeznaczono na koszty rozwojowe 35 milionów Marek. 6 listopada 1979 Biuro Polityczne SED uchwaliło zatrzymać rozwój modelu P610 z powodu nie przeznaczania środków finansowych, pomimo wcześniejszych planów, że w 1984 roku model ten miał wejść do produkcji seryjnej. 15 listopada 1979 Prezydium Rady Ministrów potwierdziło ostatecznie zamknięcie projektu.
