Syndrom Verdun
Z Wikipedii
Syndrom Verdun - termin używany w paleobiologii na określenie pierwszej fazy wyścigu zbrojeń wśród tkankowców w epoce wczesnego kambru. Ofiary pierwszych drapieżników musiały wybrać między ukrywaniem się w osadzie, a wytworzeniem pancerza. Jednym z efektów tego było pojawienie się w zapisie kopalnym tzw. "Wielkiego Wybuchu Życia". Termin syndrom Verdun ten został użyty po raz pierwszy w roku 2005 przez Jerzego Dzika w periodyku Paleobiology.
Tekst artykułu w jezyku angielskim w formacie PDF Paleobiology.