Symeon I
Z Wikipedii
Car Symeon I Wielki (bułg. Цар Симеон Велики) (ur. 864 – zm. 27 maja 927) – władca Bułgarii w latach 893-927, car bułgarski od 913, syn Borysa I Michała.
W zwycięskich wojnach z Bizancjum podbił znaczną część Półwyspu Bałkańskiego. W latach 894-896 i 913-927 uwolnił spod panowania Bizancjum, zdobył i przyłączył część północną Tracji, Macedonię Egejską, część Albanii i Serbię. Po zwycięstwie nad rzeką Acheloos w 917 ogłosił się cesarzem Bułgarów i Romejów (Greków). Wtedy zwołał sobór biskupów bułgarskich, który wybrał patriarchę i proklamował (ogłosił) niezależność Cerkwi bułgarskiej od patriarchy w Konstantynopolu.
Popierał rozwój literatury, piśmiennictwa i budownictwa architektury sakralnej. Za panowania cara Symeona I Wielkiego nastąpiła kodyfikacja prawa oraz rozkwit pierwszego państwa bułgarskiego.
Zmarł na zawał serca 27 maja 927.
Poprzednik Władymir Rasate |
car Bułgarii 893-927 |
Następca Piotr I |