Bitwa pod Anchialos (917)
Z Wikipedii
Bitwa pod Anchialos stoczona między wojskami bizantyjskimi a bułgarskimi 20 sierpnia 917 po śmierci cesarza Bizancjum Aleksandra.
[edytuj] Przed bitwą
W roku 913 na tronie bułgarskim zasiadł Symeon I. Wraz ze sprzymierzonymi Węgrami i Pieczyngami wtargnął na terytorium Bizancjum i obległ Konstantynopol, nie uzyskując jednak sukcesu. W związku z tym zawarł pokój z Bizancjum, który przetrwał zaledwie rok. Bizantyjczycy zerwali rozejm i w roku 914 rozpoczęli działania wojenne przeciwko Symeonowi. Wojska bizantyjskie pod wodzą walecznego wodza Leona Fokasa syna Nicefora zostały w tym celu przerzucone z Anatolii na front bułgarski. W roku 917 armia cesarska podjęła ofensywę przeciwko Symeonowi. Wrogie armie spotkały się na przylądku Anchialos nad rzeką Acheloos.
[edytuj] Bitwa
Bitwa rozpoczęła się od ataku jazdy bizantyjskiej na lewe skrzydło bułgarskie. Atak ten został po zaciętej walce odparty i wówczas stojąca dotychczas w odwodzie jazda bułgarska obeszła walczących i uderzyła na obóz bizantyjski, zdobywając go. Bizantyjczyków ogarnęła panika i rzucili się do ucieczki. Leon Fokas ze szczątkami swojej armii zdołał schronić się w twierdzy Neseber (staroż. Mesambria).
[edytuj] Po bitwie
Zwycięski Symeon skierował się pod Konstantynopol, gdzie w rok później przyjął tytuł cesarski.
