Sterowanie odporne
Z Wikipedii
Sterowanie odporne (ang. robust control) - rozwiązanie gwarantujące stabilność układu automatycznej regulacji nawet w przypadku, gdy rzeczywisty obiekt regulacji różni się od założonego modelu. Odporność oznacza tolerancję dla błędów podczas identyfikacji lub dla zmian parametrów obiektu (współczynnik wzmocnienia, stałe czasowe, opoźnienie) w czasie. Nawet jeśli model matematyczny obiektu nie jest całkowicie prawidłowy, układ regulacji powinien być stabilny a jego regulacja bliska optymalnej.
W niektórych przypadkach, odporność regulatora (np. PID) może oznaczać odpowiednią stabilność dla szerokiego pasma przenoszenia w odróżnieniu od stabilności optymalnej dla wąskiego pasma.