Stanisław Hadyna
Z Wikipedii
Stanisław Hadyna (ur. 25 września 1919 roku w Karpętnej, na Zaolziu, zm. 1 stycznia 1999 roku w Krakowie) - polski kompozytor, dyrygent muzykolog i pisarz.
Studiował w Cieszynie, po roku 1946 u L. Różyckiego. W 1952 zorganizował Państwowy Zespół Pieśni i Tańca Śląsk w koszęcińskim zamku, którym kierował w latach 1953–1968. Wrócił do zespołu w roku 1990.
Komponował m.in. utwory skrzypcowe, fortepianowe; wśród ważniejszych kompozycji wyróżnia się kantaty, poemat symfoniczno-baletowy Wiosna, poza tym ponad 250 pieśni chóralnych i solowych.
[edytuj] Najbardziej znane pieśni Stanisława Hadyny
- Helokanie,
- Ondraszek,
- Karolinka,
- Starzyk,
- Szła dzieweczka,
- Hej tam w dolinie .
[edytuj] Dzieła literackie
- Niezatarte ślady (Katowice 1960)
- Na podbój kontynentu (Warszawa 1964),
- W słońcu Hellady (Warszawa 1968),
- Pod niebem Allacha (Katowice 1969),
- Droga do hymnu (Warszawa 1976).
Za dramat o Gandhim "Blessed Are the Peacemakers" otrzymał II Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Teatralnym UNESCO (1969).
Obecnie Zespół Piesni i tańca Sląsk nosi imię Hadyny. 1 lipca 2006 roku przed siedzibą zespołu kompozytorowi postawiony został pomnik.
