Stanisław Czapla
Z Wikipedii
Stanisław Czapla (ur. 1907 w Milnie, zm. 7 kwietnia 1971) - ksiądz pallotyn, prowincjał polskiej Prowincji Chrystusa Króla w latach 1947-1959.
Ks. Stanisław Czapla urodził się w 1907 w Milnie w archidiecezji lwowskiej. Do pallotynów wstąpił w 1928. Święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 1934 w Poznaniu z rąk kard. Augusta Hlonda. Po święceniach był socjuszem (pomocnikiem mistrza) nowicjatu oraz wykładowcą liturgiki i misjologii. Dwa lata później w Warszawie objął opieką duszpasterską pallotyńskich świeckich współpracowników, redagując również dla nich pismo "Apostoł wśród świata". We wrześniu 1939 został rektorem nowego domu w Radomiu, a po wojnie tę funkcję pełnił w Sucharach oraz Poznaniu. Od 1947 przez 12 lat był przełożonym polskiej prowincji pallotynów. Potem jako rektor i misjonarz ludowy pracował w Zakopanem. Od 1965 przez trzy lata pełnił funkcję przełożonego domu we Wrzosowie, a następnie w Wadowicach. Zmarł w wieku 64 lat. Spoczywa na cmentarzu w Wadowicach na Kopcu.
[edytuj] Bibliografia
- Augustyn Urban, Ci, którzy przeszli. Wybitniejsi Pallotyni Polscy, Ząbkowice Śląskie 1976, s. 75-88. - maszynopis
- Augustyn Urban, Ks. Stanisław Czapla (pallotyn). II Prowincjał Polskiej Prowincji Chrystusa Króla 1907-1971, Ząbkowice Śląskie 1975.
