Stanisław Car
Z Wikipedii
Stanisław Car (ur. 26 kwietnia 1882 w Warszawie, zm. 18 czerwca 1938 tamże) – prawnik, polityk, wiceminister, a następnie minister sprawiedliwości. W latach 1930-1935 wicemarszałek Sejmu, następnie marszałek Sejmu IV Kadencji 1935-1938.
Pochodził z rodziny inteligenckiej. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim do 1905, a następnie na Uniwersytecie w Odessie (absolwent rocznika 1907). Odbył aplikację sądową (1908-1911), uzyskał wpis na listę adwokatów przysięgłych i otworzył kancelarię adwokacką. Był sędzią pokoju XI okręgu w Warszawie w 1915.
Bliski współpracownik Józefa Piłsudskiego, aż do śmierci Naczelnika Państwa w 1935.
Należał do BBWR-u, gdzie był członkiem prezydium klubu parlamentarnego, a następnie także wiceprezesem koła (od sierpnia 1931). Współtworzył projekt konstytucji kwietniowej (współautor tez konstytucyjnych i generalny referent projektu).
Odznaczony Wielką Wstęgą Orderu Polonia Restituta, a także wieloma odznaczeniami polskimi i zagranicznymi, m.in. Krzyżem Oficerskim Legii Honorowej.
Nazwisko oraz rola, jaką spełniał przy Piłsudskim (wykładnia prawa w sposób możliwie najkorzystniejszy dla jego celów politycznych) sprawiły, że nazywano go ironicznie "Jego Interpretatorskoje Wieliczestwo".
Aleksander Meysztowicz • Stanisław Car • Feliks Dudkiewicz • Stanisław Car • Czesław Michałowski • Witold Grabowski
