Saruman

Z Wikipedii

Saruman to czarodziej, postać literacka ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Saruman Biały, zwany w języku elfów Curunirem, stał na czele pięciu Istarich przybyłych do Śródziemia. Posiadał wielką wiedzę, dlatego stanął na czele Białej Rady.

W roku 2759 Trzeciej Ery za zgodą namiestnika Gondoru, Berena osiedlił się w Isengardzie, początkowo jako przedstawiciel namiestników. W 2851 udało mu się przekonac Białą Radę, żeby odłożyć atak na Dol Guldur na później. Zaczął także poszukiwania Pierścienia na własną rękę, w okolicach Pól Gladden. W 2941 zgodził się na atak na Dol Guldur, gdyż wiedział że Sauron też szuka Pierścienia. Dwanaście lat później, na ostatnim zgromadzeniu Białej Rady, przekonywał zebranych, że Pierścień wpadł do Anduiny i popłynął do Morza. Po śmierci namiestnika Turgona uznał się za władcę Isengardu i rozpoczął fortyfikowanie twierdzy. Zaczął też szpiegować Gandalfa, co pozwoliło mu odkryć jego zainteresowanie Shire. Odbył tam podróż w przebraniu, a następnie posłał swoich szpiegów do Południowej Ćwiartki i Bree. Zaczął też sprowadzać różne dobra z Shire'u, w tym fajkowe ziele, które szczególnie przypadło mu do gustu, jednak palił je potajemnie, jako że niegdyś wykpił Gandalfa, kiedy ten palił owe ziele na zgromadzeniu Rady. Około roku 3000 zaczął używać palantiru i wpadł w sidła Saurona. Zaczął gromadzić armię, zwerbował orków, wargów i Dunlendingów. Po paru latach zaczął osłabiać Rohan i Las Fangorn. Na dwór królewski w Edoras posłał szpiega, Grimę (zwanego Gadzim Językiem). W 3018 uwięził Gandalfa w Orthanku po odmowie Mithrandira co do przyłączenia się do Sarumana i wyjawienia mu miejsca ukrycia Pierścienia, lecz po dwóch miesiącach niewoli Gandalf uciekł z pomocą Gwaihira. W ostatnich dniach lutego udało mu się zabić Theodreda, syna króla Rohanu. 3 marca 3019 roku zaatakował Helmowy Jar armią ok. 10.000 tysięcy uruków, lecz bitwa została przegrana, czego rezultatem była utrata prawie wszystkich sił zbrojnych. Kilka dni później Gandalf złamał jego różdżkę, zaraz po zniszczeniu niedobitków armii Isengardu i zdobyciu twierdzy przez entów. Saruman ukrył się w Orthanku, skąd nie wychodził do końca Wojny o Pierścień. Nieco później oddał Drzewcowi klucze do twierdzy, po czym ruszył z Grimą na północ. Po drodze odrzucił pomoc Gandalfa, i ruszył do Shire'u, gdzie z pomocą pozostałych mu popleczników zniewolił hobbitów i spustoszył ojczyznę Froda, jednak wkrótce potem wybuchło powstanie, dowodzone przez Pippina, Froda, Sama i Merry'ego, które zaowocowało osaczeniem Sarumana i skazaniem go na wygnanie z Shire'u. Wygnanie nie doszło jednak do skutku, gdyż Grima, pełny nienawiści do swego pana za sposób, w jaki był traktowany, zaatakował go i zabił, podrzynając mu gardło. Sam zginął chwilę potem z ręki hobbickich łuczników. Śmierć Sarumana była ostatnim akordem Wojny o Pierścień.

W adaptacji filmowej Petera Jacksona w postać Sarumana wcielił się Christopher Lee.

[edytuj] Ciekawostki

W filmie Petera Jacksona Saruman wcale nie zostaje zabity w Shire. Ta część filmu została usunięta z dodatków DVD. W wersji rozszerzonej filmu zostaje on zabity przez Grímę na szczycie Orthanku (ponieważ odmawia ofiarowania mu wolności), skąd, zadźgany nożem spada i nadziewa się na ostrze jednego z młynów w Isengardzie.