Robert Byrne
Z Wikipedii
Robert Byrne (ur. 20 kwietnia 1928 roku w Nowym Jorku) - amerykański szachista, pretendent do tytułu mistrza świata w szachach.
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych należał do szerokiej czołówki światowej. W roku 1972 wygrał mistrzostwa Stanów Zjednoczonych, zaś w latach 1960 i 1962 zdobywał tytuły wicemistrzowskie. W roku 1964 otrzymał tytuł arcymistrza po doskonałym występie na turnieju w Buenos Aires, w którym zajął III miejsce (za Tigranem Petrosjanem i Paulem Keresem). W roku 1967 wystąpił po raz pierwszy w turnieju międzystrefowym w Sousse, ale bez sukcesu. Po raz drugi pojawił się na liście startowej turnieju międzystrefowego w roku 1973 w Leningradzie. W turnieju tym odniósł życiowy sukces, zajmując III miejsce i awansując do meczów pretendentów. W I rundzie tych rozgrywek spotkał się w roku 1974 w San Juan z byłym mistrzem świata, Borysem Spasskim, któremu uległ 1,5 - 4,5. Kolejny start w międzystrefowym turnieju w Biel w roku 1976 zakończył na dobrym, ale nie dającym awansu, VI miejscu.
W późniejszych latach nie osiągnął już podobnej klasy rezultatów, stopniowo poświęcając się pracy dziennikarskiej. Od roku 1972 prowadzi szachową kolumnę w słynnym nowojorskim dzienniku, The New York Times.
W latach 1952-1978 reprezentował Stany Zjednoczone na 9 szachowych olimpiadach, w roku 1976 na I szachownicy. W swoim dorobku posiada 7 medali: 1 złoty (1976), 3 srebrne (1960, 1966 i 1960 indywidualnie za wynik na III szachownicy) oraz 3 brązowe (1974, 1978 i 1952 za wynik indywidualny na III szachownicy). Ogółem na olimpiadach rozegrał 116 partii i zdobył 77,5 pkt.
Notowania na liście rankingowej FIDE w październiku 2006 roku:
- Ranking - 2434
- Miejsce na liście krajowej - nieklasyfikowany (nieaktywny)
