Ricardo Zamora
Z Wikipedii
Ricardo Zamora Martínez (ur. 21 stycznia 1901 w Barcelonie, zm. 15 września 1978 tamże) - hiszpański piłkarz o przydomku El Divino. Grał na pozycji bramkarza. 46 razy wystąpił w reprezentacji Hiszpanii.
Swą karierę rozpoczął w Espanyolu Barcelona w 1916 roku, by w 1919 przenieść się do zespołu lokalnego rywala, FC Barcelony. Grając w tym klubie, zadebiutował w meczu międzypaństwowym 28 sierpnia 1920 r., podczas IO w Antwerpii (zwycięstwo 1:0 z Danią).
Zamora dwukrotnie zwyciężył z Barceloną w rozgrywkach Copa del Rey. Następnie, w 1922 r., powrócił do Espanyolu, odnosząc kolejny triumf w tych rozgrywkach w 1929 r. W tym samym roku był częścią reprezentacji narodowej, która pokonała Anglię wynikiem 4:3. Była to pierwsza porażka Anglików z zespołem spoza Wysp Brytyjskich. Ciekawostką może być fakt, że Zamora grał w tym meczu, mimo iż w trakcie gry złamał mostek.
Pod koniec roku 1929 Zamora opuścił Espanyol po raz drugi, przenosząc się do Realu Madryt, gdzie święcił największe sukcesy w swojej karierze. Pomógł Królewskim zdobyć pierwsze w historii tego klubu mistrzostwo kraju w sezonie 1931/1932, i obronić je rok później. Zdobył też kolejne dwa Puchary Króla.
Zamora pożegnał się z futbolem w 1936 r., uciekł do Francji po wybuchu hiszpańskiej wojny domowej. Po powrocie do kraju był trenerem kilku hiszpańskich zespołów.
Imię Zamory nosi nagroda, przyznawana każdego roku bramkarzowi, który w danym sezonie puścił najmniej bramek w hiszpańskiej Primera División.
Ricardo Zamora został zaliczony przez magazyn World Soccer do grona najlepszych piłkarzy XX wieku.
