Ród Czapliców
Z Wikipedii
Ród Czapliców - ruski ród wywodzący się prawdopodobnie od osiadłych na Wołyniu (wchodzącym wówczas w skład Wielkiego Księstwa Litewskiego) i przechrzczonych na prawosławie Tatarów, którym król Polski nadał w XIV w. herb Kierdeja i majątek Szpanów (jako posiadacze tego majątku przybrali nazwisko "Szpanowscy"). Po Unii Lubelskiej 1569 r. i przyłączeniu Wołynia do Korony Królestwa Polskiego stali się polską szlachtą koronną.
Z rodu tego pochodziło wielu wybitnych działaczy społecznych, politycznych i religijnych Rzeczypospolitej XVII-XVIII w., np.:
- Jan Czaplic (kasztelan kijowski, zm. 1604 r.),
- Aleksander Czaplic Szpanowski (arianin, protektor wspólnoty ariańskiej w Kisielinie, wygnany ok. 1660 r. do Prus Książęcych, zm. 1664 r.),
- Józef Czaplic (prawosławny biskup łucki, zm. 1654 r.),
- Celestyn Czaplic (łowczy wielki koronny, marszałek Sejmu, zm. 1804),
w tym zruszczony renegat, który przeszedł na stronę Rosji
- Eufemiusz (Jefim) Czaplic - wierny sługa korony carów, generał wojsk carskich, uczestnik wojny 1792 r. z Rzecząpospolitą i insurekcji 1794 r. (zm. 1825).
