Przywilej koszycki
Z Wikipedii
Przywilej koszycki nadał 17 września 1374 roku polskiej szlachcie król Ludwik Węgierski w Koszycach w zamian za uznanie przez szlachtę praw do korony polskiej jednej ze swych córek (w dokumencie nie wymieniono której, chodziło jednak o najstarszą córkę Ludwika, Katarzynę, która zmarła kilka lat później).
Szlachta uzyskała następujące przywileje:
- zwolnienie z poradlnego z wyjątkiem 2 groszy z łanu,
- zwolnienie od obowiązku budowy i naprawy zamków (z wyłączeniem sytuacji, gdy odbudowy wymagałyby umocnienia pograniczne, zagrożone wojną, lub gdy na budowę nowego zamku wyraziłaby zgodę cała szlachta),
- urzędy tylko dla Polaków.
- za służbę wojskową poza granicami kraju szlachta otrzymywała żołd (w przypadku dostania się szlachty do niewoli w czasie wyprawy zagranicznej, król miał obowiązek wykupić szlachtę z niewoli),
- zwolnienie szlachty z obowiązku utrzymywania dworu królewskiego w czasie jego podróży po kraju.
- zwolnienie z budowy miast i mostów
Pakt koszycki był przywilejem generalnym, czyli rozciągał się na cały kraj i odnosił się tylko do szlachty (nie obejmował chłopów, mieszczan oraz duchowieństwa, które później otrzymało od Ludwika osobne przywileje).
