Problem zła
Z Wikipedii
Problem zła w teologii to problem pogodzenia obecności zła i cierpienia z istnieniem wszechwiedzącego, wszechpotężnego, wszechmiłosiernego i nieskończenie dobrego Boga. Problem zła często zajmował wielkich filozofów. Istniały dwie szkoły: jedna - hinduska - zło i dobro są równie potrzebne i niezbędne do harmonii i akwinacka - zło jest tylko konsekwencją błedów i karą za grzechy.
Niemal wszystkie religie w jakiś sposób starają się wyjaśnić istnienie zła. Gnostycy wierzą, że wszelkie zło pochodzi od niedoskonałości Demiurga, który nie będąc doskonałym Bogiem wykreował ułomny świat materialny. Chrześcijanie i Żydzi za wszelskie zło winią Szatana, który jako wolny anioł zbuntował się przeciw wszechdobremu Bogu. Podobnie jest z muzułmanami. Hindusi (jak wspomniano wyżej) uważają zło jako niezbędny element świata. Buddyści twierdzą, że zło to wynik niedoskonałości człowieka, który nie chce się dalej doskonalić.
Jednak w każdej religii za zło czeka kara. W judeochrześcijańskim kręgu wierzeń karą za złe życie są wieczne męki w piekle. Natomiast u hinduistów i buddystów kara przychodzi z kolejną inkarnacją - karma za złe uczynki skutkuje np. urodzeniem w złej kaście, z ułomnością bądź w ogóle zdegradowaniem do poziomu zwierzęcia.
