Praksyteles
Z Wikipedii
Praksyteles z Aten (działał 370 p.n.e.-330 p.n.e.) - rzeźbiarz grecki z okresu późnoklasycznego. Żył i tworzył głównie w Attyce. Był synem i uczniem Kefizodota Starszego, rzeźbiarza. Praksyteles zasłynął jako mistrz miękkiego modelunku, wdzięku, zmysłowości. Zainicjował akty kobiece w monumentalnej sztuce greckiej. Tworzył, podporządkowując swe dzieła układowi diagonalnemu osi symetrii rzeźb (po przekątnej). Jego posągi zwykle zakomponowane były w nowatorski sposób, we wdzięcznych, relaksowych pozach, w sytuacjach rodzajowych.
Spis treści |
[edytuj] Materiał:
Rzeźbił w marmurze, brązie - Oryginalne rzeźby Praksytelesa, jak to było w zwyczaju w Grecji, były malowane. Rzeźby Praksytelesa malował uznany malarz Nikias. Kolory nie miały oddawać natury np.włosy były czerwone.
[edytuj] Dzieła:
W czasach starożytnych największą sławą cieszyły się 3 rzeźby:
- Eros w Tespiach
- Eros w Parion
- Afrodyta z Knidos, znana z rzymskiej kopii
Ponadto znane są:
- Hermes z Olimpii, znany również jako Hermes z małym Dionizosem
- Apollo z jaszczurką( Apollo sauroktonos)
- Satyr odpoczywający
- Efeb rzeźba z brązu
- Artemida
[edytuj] Oryginalność dzieł:
W czasach supremacji Starożytnego Rzymu Rzymianie odkryli sztukę Grecką i na potęgę zaczęli sprowadzać dzieła sztuki do Rzymu. Wykonywano wtedy też wiele kopii znanych i sławnych dzieł. Dzięki temu wiemy, jak wyglądały niektóre z nich, bo wiele orginałów potem zaginęło. Rodzi to jednak wiele problemów ze stwierdzeniem orginalności dzieł. np. Hermes z małym Dionizosem odkryty w 1877 r.w Olimpii, uznawany był za oryginał. Przed laty uczony niemiecki C.Blümel uznał rzeźbę za kopię rzymską. Mimo kruchych podstaw wielu uczonych nadal zastrzega wątpliwą orginalność dzieła.[1]
[edytuj] Bibliografia
- ↑ Karol Estreicher, „Historia sztuki w zarysie“, PWN Warszawa 1984
