Polnisches Schutzmannschaftsbataillon

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł uznano za kontrowersyjny.
Uzasadnienie tej decyzji znajduje się na stronie Wikipedia:Artykuły kontrowersyjne lub na stronie dyskusji.
Jeśli możesz, przeredaguj go zgodnie z zasadami neutralnego punktu widzenia.

Polnisches Schutzmannschaftsbataillon der SiPo und SS/SD - Schuma - formacja kolaboracyjna, do której należały trzy bataliony o charakterze policyjnym w służbie (Schutzpolizei) i (SS) / (SD), oznaczone nr 202, 107, 108 (?), składające się w większości z Polaków z Generalnego Gubernatorstwa oraz z niewielkiej liczby Litwinów i Rosjan, operująca na Wołyniu i Podolu.

Część jej stanu osobowego stanowili ochotnicy z polskiej policji - Polnische Polizei (tzw. granatowa policja) i członkowie przedwojennych organizacji pod nazwą Narodowo-Socjalistyczna Partia Polski, Narodowa Organizacja Radykalna - oraz konfidenci i tzw. szmalcownicy . Utworzona w maju 1942 roku w Kochanówce koło Dębicy (na terenie Truppenubungplaz der Waffen SS). W roku 1944 formacja ta liczyła 1,5 tysiąca ludzi, została rozbita przez jednostki Armii Czerwonej pod Lwowem. W okresie stacjonowania na Wołyniu i Podolu, zwalczała ona głównie jednostki UPA, a także partyzantkę radziecką i oddziały dywersyjne NKWD. Zgodnie ze współczesnymi ustaleniami, sformowanie tego oddziału było częścią polityki hitlerowskiej wykorzystującej konflikt polsko-ukraiński, a do jej powstania przyczyniły się okrucieństwa dokonywane na Polakach przez formacje ukraińskie ("rzeź wołyńska"). Po licznych dezercjach jej resztki w liczbie ok. 150 osób, brały udział w walkach we Francji i Niemczech. Na jej reputacji ciążą głównie zbrodnie dokonane na ukrywających się Żydach oraz starowiercach i Czechach (624 ofiary we wsi Malina) oraz członkach AK (m.in. 3 osoby w Zasmykach). W świetle relacji zbrodnie te obciążają konto batalionu 202 składającego się z ochotników z GG, pozostałe dwa bataliony 107 i 108 (składające się z miejscowych) pozostawały pod kontrolą AK.

[edytuj] Niektóre ustalenia:

umundurowanie: w okresie szkolenia mundury polskich, litewskich formacji policyjnych oraz mundury radzieckie, po zaprzysiężeniu kombinowane mundury niemieckie Schuma (odznaki Schupo, mundury wojskowe i policyjne polskie i litewskie, krój przerabiano na styl mundurów niemieckich np. kołnierze, system stopni jak w policji polskiej przy zmianie terminologii na wojskową, hełmy niemieckie i czeskie).
uzbrojenie: broń niemiecka, polska, czeska, sowiecka.
polski batalion 202: stan osobowy 360 osób
d-ca niemiecki: Hauptmann (?) Tshnade
d-ca polski: major Ignacy Kowalski
d-cy kompanii (3 po 120 osób): Z. Włoczewski, J. Kołodziej, B. Nowakowski
ordynans d-cy kompanii: J. Sprenger (volksdeutsch)
polski szef kompanii: J. Konieczny
korektor listów: J. Flisiński
d-cy taborów: L. Siniecki i J. Siniacki

Formacja podlegała na szczeblu centralnym bezpośrednio generalnemu inspektorowi Schutzpolizei, SS-Gruppenführerowi Hansowi Schreyerowi, a pośrednio SS-Hauptamt der Ordnungspolizei, którą kierował SS-Obergruppenführer Alfred Wünnenberg. Na szczeblu lokalnym formacja ta pod względem operacyjnym wchodziła w skład policyjnego pułku SS (ale jej członkowie nie byli SS-manami).