Pistolet Langenhan
Z Wikipedii
| Pistolet Langenhan | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Niemcy |
| Rodzaj | pistolet samopowtarzalny |
| Historia | |
| Produkcja seryjna | 1915 - 1919 |
| Wyprodukowano | ok. 50.000 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,65 mm |
| Nabój | 7,65 x 17 mm SR Browning (.32 ACP) |
| Magazynek | 8 nab. |
| Wymiary | |
| Długość | 168 mm |
| Długość lufy | 105 mm |
| Masa | |
| broni | 650 g (niezaładowanej) |
| Inne | |
Pistolet Langenhan - niemiecki pistolet samopowtarzalny, produkowany w latach 1915 – 1919. Całość produkcji ok. 50 000 egzemplarzy przeznaczona była na potrzeby armii niemieckiej w okresie I wojny światowej. Mimo, że nie był przeznaczony na rynek cywilny, duże ilości tej broni trafiły nań po roku 1918. Pistolet produkowany był w firmie Freidrich’a Langenhan’a, która nie miała żadnego doświadczenia w produkcji broni samopowtarzalnej. Dlatego też pistolet Langenhan posiada bardzo poważną wadę konstrukcyjną. Zamek przymocowany jest do strzemienia jedną śrubą, która w łatwy sposób może się złamać podczas strzelania. W konsekwencji wyrwany z obudowy zamek odrzucony zostaje do tyłu raniąc strzelca. Broń posiada bezpiecznik nastawny umieszczony w tylnej części zamka.
Pistolet Langenhan posiada obecnie wartość jedynie kolekcjonerską.
