Perz właściwy
Z Wikipedii
Perz właściwy | |
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Podgromada | Magnoliophytina |
Klasa | jednoliścienne |
Podklasa | komelinowe |
Nadrząd | sitopodobne |
Rząd | wiechlinowce |
Rodzina | wiechlinowate |
Podrodzina | jęczmieniowe |
Plemię | jęczmieniowe |
Rodzaj | perz |
Gatunek | perz właściwy |
Nazwa systematyczna | |
Agropyron repens |
Perz właściwy (Agropyron repens) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wiechlinowatych. Występuje w Europie i Azji, na obszarach o klimacie kontynentalnym i subkontynentalnym. W Polsce roślina bardzo pospolita na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Źdźbła prosto wzniesione lub podnoszące się, nagie i gładkie, z kolankami i międzywęźlami. Osiągają wysokość 20-150 cm.
- Liście
- Wyrastają na łodydze skrętolegle, są żywozielone lub sinozielone, płaskie, równowąskie, o szerokości 4-15 mm. Otwartymi pochwami obejmują łodygę, młode pochwy liściowe są nieco owłosione, starsze są nagie. U nasady mają duże, wąskie ostrogi, sierpowato obejmujące źdźbło. Blaszka liściowa z wierzchu szorstka, z prześwitującymi nerwami, języczek liściowy krótki, delikatnie ząbkowany, przeważnie rdzawy.
- Kwiaty
- Na szczycie łodygi zebrane w spłaszczone kłosy o długości ok. 10 cm. Każdy kłos składa się z ok.15-20 gęstych, jajowatolancetowatych, spłaszczonych po bokach kłosków. Kłoski o długości 10-15 mm, nieco odstające, zwykle 3-5 kwiatowe, ustawione na łodydze w dwóch szeregach, szeroką stroną do środka kłosa. 2 plewy niemal jednakowe, o długości 6-12 mm, zwykle 5-7 nerwowe. Dolna plewa lancetowata, zwykle zaostrzona i zakończona ością o długości do 6 mm. Roślina kwitnie od czerwca do września, jest wiatropylna.
- Owoc
- Równowąski, podługowaty, szarobiały lub żółtawy ziarniak o długości ok. 7-8 mm, nieco ponad 1 mm szerokości. Jest oplewiony.
- Kłącze
- Jasne, z dużymi i licznymi rozłogami. Rozłogi te, o długości dochodzącej nawet do 15 m rozrastają się poziomo na niedużej głębokości.
- Biotop, Wymagania
- Doskonale radzi sobie na wszystkich typach gleb uprawnych (z wyjątkiem skrajnie suchych gleb piaszczystych). Apofit, pospolity i bardzo uciążliwy chwast pól uprawnych. Rozprzestrzenia się przez nasiona dostające się do gleby wraz z ziarnem siewnym. W uprawach rolnych rozmnaża się wegetatywnie – odtwarzając się nawet z niewielkich fragmentów rozłogów. Geofit ryzomowy, gatunek charakterystyczny dla zespołu roślinności Trifolio fragiferae-Agrosteitalia stoloniferae. Masowo zarasta ugory i nieużytki rolne. Rośnie także na siedliskach naturalnych – w zaroślach i na skrajach lasów. Jest bardzo wytrzymały na niesprzyjające warunki środowiska i doskonale radzi sobie w konkurencji z innymi roślinami o wodę i światło.
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z perzem sinym i perzem sitowym.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina lecznicza :
- Surowiec zielarski : kłącze (Rhizoma Graminis) zawiera takie składniki, jak: inulina, saponiny, olejki eteryczne, kwasy organiczne, śluzy, cukry, krzemionkę, duże ilości węglowodanów, sole mineralne (zwłaszcza potas i żelazo), witaminę C).
- Działanie : moczopędne, przeciwbakteryjne, przeciwgorączkowe, żółciopędne. Największe zastosowanie znajduje w leczeniu chorób przemiany materii, jako tzw. ziółko czyszczące krew – w leczeniu choroby reumatycznej, choroby moczanowej, trądziku i w początkowych stadiach cukrzycy. Używa się go po zatruciach, gdy trzeba z organizmu jak najszybciej usunąć trucizny, jak również po przebytych zakażeniach. Wchodzi w skład wielu mieszanek ziołowych. Stosowany jest także w leczeniu nieżytów górnych dróg oddechowych, przy obrzękach wątroby, zmniejszonym wydzielaniu żółci, kamicy żółciowej, hemoroidach. Najczęściej stosowany jest w postaci odwaru.
- Odwar z kłączy (1 łyżkę stołową rozdrobnionego suszu zalać 1 szklanką wody, doprowadzić do zawrzenia i od tego momentu gotować pod przykryciem przez 5-7 minut, przecedzić w razie potrzeby pić 2-3 razy dziennie po 2/3 szklanki) to bardzo skuteczny środek moczopędny i zalecany pomocniczo w cukrzycy. Jego picie stosuje się również w chorobach nerek, pęcherza moczowego, dolegliwości ze strony wątroby, kamicy nerkowej i żółciowej, złej przemianie materii i jako zioło „czyszczące krew”.
-
- Zbiór i suszenie : zebrane kłącze myje się, tnie na drobniejsze kawałki i suszy w naturalnych warunkach.
- Jego zastosowanie rolnicze jest niewielkie - ziele i kłącza mogą być używane jako pasza dla zwierząt.
[edytuj] Ciekawostki
- W dawnych czasach, gdy głód był częstym towarzyszem ludzi, dodawano do mąki zmielone kłącza perzu. Obecnie wiadomo, że dodatek ten nie tylko ma własności odżywcze, ale również korzystnie oddziałuje na zdrowie.