Perpetuum mobile
Z Wikipedii
Perpetuum mobile (z łac. wiecznie ruchome) – hipotetyczna maszyna, której zasada działania, sprzeczna z prawami fizyki, umożliwiałaby jej prace w nieskończoność.
Próby zbudowania perpetuum mobile podejmowane były już w XIII wieku, a szczególne zainteresowanie tą koncepcją przypadło na wiek XVI i XVII.
Prace podejmowane przed XIX wiekiem mogą być uznane za próby rozwoju koncepcji naukowych, które nie zostały potwierdzone.
Według dzisiejszej wiedzy konstrukcje tego typu są niemożliwe i podejmowane obecnie próby są uznawane za pseudonaukę. Grono amatorów konstruktorów podejmuje tego typu próby, twierdząc o wykonaniu konstrukcji, opartych o nowe nieznane idee lub niepotwierdzone zjawiska i nieznane źródła energii. Ruch ten jest częścią ruchu wolnej energii.
Mimo sprzeczności działania takiej maszyny z prawami fizyki, rozważania z pogranicza fantastyki są bardzo silnym bodźcem dla nowych pomysłów. Podważana jest także dokładność II zasady termodynamiki. Prace te bywają kupowane i finansowane przez firmy, co dodatkowo przyciąga naciągaczy.
Obecnie istnieją jednak maszyny, które działają na pierwszy rzut oka jak perpetuum mobile, np. precyzyjnie skonstruowany zegar mechaniczny może działać bez nakręcania nawet kilkaset lat, jeśli opory ruchu jego części są bardzo małe i ma on źródło energii w postaci np. silnej sprężyny.
[edytuj] Perpetuum mobile I rodzaju
Perpetuum mobile pierwszego rodzaju, to hipotetyczna maszyna, która wytwarza co najmniej tyle energii, ile sama zużywa tj. działa bez pobierania energii z zewnątrz. Miałby to być samonapędzający się mechanizm. Ogłoszono liczne konstrukcje czysto mechaniczne, a gdy zapoczątkowano konstrukcje silników cieplnych, zgłaszano konstrukcje oparte o przemiany gazowe. Taką konstrukcją mógłby być np. silnik spalinowy, który zużywa tylko paliwo w momencie rozruchu, a później pracuje dowolnie długo bez dostarczania paliwa. Perpetuum mobile pierwszego rodzaju, choć nazwa na to wskazuje, nie jest maszyna, która raz wprawiona w ruch działałaby wiecznie, o ile zostałaby ona umieszczona w idealnej próżni i pozbawiona całkowicie kontaktu z otoczeniem (czyli o ile można byłoby zaniedbać opory ruchu).
Perpetuum mobile pierwszego rodzaju byłoby sprzeczne z zasadą zachowania energii, a w wersji termodynamicznej z pierwszą zasadą termodynamiki, która jest jej szczególnym przypadkiem.
[edytuj] Perpetuum mobile II rodzaju
Perpetuum mobile drugiego rodzaju, to maszyna, która generuje energię bez wzrostu całkowitej entropii. Taką maszyną byłby np. silnik, który produkowałby energię z wody poprzez obniżanie jej temperatury, czyli pobierana z otoczenia energia cieplna miałaby całkowicie być zamieniana na pracę.
Działanie tego typu maszyny nie przeczyłoby zasadzie zachowania energii, ale zaprzeczałoby drugiej zasadzie termodynamiki.
