Pentium II

Z Wikipedii

Pentium II to mikroprocesor bazujący na architekturze serii x86, zaprojektowany i wytwarzany przez firmę Intel, oficjalnie zaprezentowany 7 maja 1997. Bazuje na rdzeniu P6, który po raz pierwszy został użyty w Pentium Pro, ma dodatkowe instrukcje MMX i poprawioną obsługę programów 16-bitowych.

Pierwsze wersje Pentium II "Klamath" taktowane zegarem 233 i 266 MHz były produkowane w technologii 0.35 µm i były bardzo gorące (w porównaniu z innymi procesorami z tamtego okresu). Używały magistrali FSB taktowanej 66 MHz, co było niewystarczające do uzyskania pełnego potencjału tych procesorów. Nieco później pojawiła się odmiana z zegarem 300 MHz.

Następna wersja, "Deschutes" zadebiutowała w styczniu 1998 i dzięki temu, że zmieniono technologie produkcji na 0.25 µm wydzielały one zdecydowanie mniej ciepła. Pierwsza wersja procesora o szybkości 333 MHz wciąż używała magistrali FSB 66 MHz, jednak przyspieszono ją później do 100 MHz, co znacznie poprawiło wydajność. W 1998 ukazały się wersje o szybkości 350, 400 i 450 MHz. W tym samym czasie co Pentium II na rynku komputerowym pojawiły się także takie nowości jak SDRAM i magistrala graficzna AGP, co jeszcze bardziej poprawiło osiągi procesora.

W odróżnieniu od poprzednich wersji Pentium, Pentium II nie miał obudowy typu "socket" (gniazdo) ale "slot" (łącze krawędziowe). Takie rozwiązanie było wymagane z dwóch powodów: po pierwsze ułatwiało pozbycie się dużych ilości ciepła generowanych przez Pentium II, a po drugie umożliwiło odseparowanie cache L2 od procesora ale nadal pozwalało na bliskie położenie tych dwóch komponentów. Zewnętrzny cache Pentium II był wolniejszy od rozwiązania użytego w Pentium Pro (cache był dwukrotnie wolniejszy od procesora) ale to rozwiązanie pozwoliło zwiększyć wydajność produkcji, co obniżyło ceny.

Tańsza, nisko budżetowa wersja Pentium II (z mniejszym cache lub całkowicie bez cache) była sprzedawana pod nazwą "Celeron". Wersja serwerowa była sprzedawana pod nazwą Pentium II Xeon.

Pentium II zostało zostąpione przez Pentium III na początku 1999 roku.

Spis treści 1 Dane Techniczne 1.1 Ogólne 1.2 Klamath (350 nm) 1.3 Tonga (250nm), Pentium II Mobile 1.4 Deschutes (250 nm) 1.5 Dixon (250nm), mobile Pentium II PE 2 Linki zewnętrzne

[edytuj] Dane Techniczne

[edytuj] Ogólne

• rozmiar pamięci cache pierwszego poziomu (L1) dla kodu: 16 kB
• rozmiar pamięci cache pierwszego poziomu (L1) dla danych: 16 kB
• wsparcie dla MMX

[edytuj] Klamath (350 nm)

• data wydania (pierwszego modelu): 7 maja 1997
• gniazdo: Slot 1 (GTL+)
• rozmiar pamięci cache drugiego poziomu (L2) dla kodu i danych: 512 kB (taktowana z połową prędkości rdzenia)
• taktowanie magistrali (FSB): 66 MHz
• VCore: 2.8 V
• Taktowanie rdzenia: 233 (3.5x), 266 (4x), 300 (4,5x) MHz

[edytuj] Tonga (250nm), Pentium II Mobile

• rozmiar pamięci cache drugiego poziomu (L2) dla kodu i danych: 512 kB (taktowana z połową prędkości rdzenia)
• gniazdo: MMC-1, MMC-2, Mini-Cartridge (GTL+)
• taktowanie magistrali (FSB): 66 MHz
• VCore: 1.6 V
• Taktowanie rdzenia: 233 (3.5x), 266 (4x), 300 (4,5x) MHz

[edytuj] Deschutes (250 nm)

• data wydania (pierwszego modelu): 26 stycznia 1998
• gniazdo: Slot 1 (GTL+)
• taktowanie magistrali (FSB): 66, 100 MHz
• VCore: 2.0 V
• Taktowanie rdzenia: 266 - 450 MHz
  • 66 MHz FSB : 266 (4x), 300 (4.5x), 333 (5x) MHz
  • 100 Mhz FSB: 350 (3.5x), 400 (4x), 450 (4.5x) MHz

[edytuj] Dixon (250nm), mobile Pentium II PE

• data wydania (pierwszego modelu): 25 stycznia 1999
• rozmiar pamięci cache drugiego poziomu (L2) dla kodu i danych: 256 kB (taktowana z pełną prędkością rdzenia)
• gniazdo: BGA1, μPGA1 (GTL+)
• taktowanie magistrali (FSB): 66 MHz
• VCore: 1.5, 1.55, 1.6 V
• Taktowanie rdzenia: 266 - 400 MHz

[edytuj] Linki zewnętrzne

• CPU-INFO: Intel Pentium II, informacje i historia